Never judge a book by its cover!

Rode liefde kreeg ik toegezonden van Uitgevrij Anthos|Ambos, zo maar. Of zoals het kaartje zegt: “We dachten dat deze roman wel eens iets voor jou zou kunnen zijn.” Wat attent! En voel me vereerd dat ze aan me denken. Alleen wat voor een boek is het…?

De titel is Rode liefde. Op de voorkant een vrouw in sixties/seventies stijl gekleed. Hmmm… Dat spreekt me niet direct aan. Wat is dit? Een bouquetreeksromannetje? En dan gaat het ook nog eens over de Koude Oorlog en contraspionage. Ik ben nog steeds niet getriggerd. Maar afgaande op het vertrouwen van de uitgeverij, ben ik er toch in begonnen.

De Engelse (originele) titel is Red Joan, dat klinkt al wat minder zoet dan Rode liefde. En het dekt wat mij betreft ook iets meer de lading. Het boek gaat over een bejaarde dame die door de Engelse politiedienst verdacht wordt van spionage tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. In die tijd is Joan een jonge vrouw en woont ze regelmatig lezingen bij van voorstanders van het communisme. Ze wordt verliefd op één van de leiders van deze studentenbeweging. Als ze bij een geheim onderzoekproject komt te werken, waar aan de ontwikkeling van de atoombom wordt gewerkt, staat ze voor een moeilijke keuze. Deelt ze de bevindingen van haar collega’s met de vrienden van haar geliefde? Of niet?

Ambos|Anthos heeft gelijk gekregen. Ik vond dit inderdaad een spannend en leuk boek. ‘Never judge a book by its cover’ is een bekende uitspraak en dat geldt ook voor Rode liefde. Het heeft een mooie mix van spanning, wetenschap, geschiedenis en romantiek. Door de tijdsprongen tussen heden en verleden blijf je geboeid en spannend naar wat er staat te gebeuren. Het wordt nergens saai, te zoet of te ingewikkeld (al kan Joan’s geliefde Leo soms wat doorratelen). Een meeslepende, spannende roman dus!