Niet weg te leggen

Vanaf het allereerste boek dat ik van Jerrad Hoff las, ben ik al groot fan en ik denk dat ik de laatste jaren eigenlijk elk boek wat sindsdien is verschenen van zijn hand wel heb gelezen. Na al die boeken is mijn liefde voor zijn schrijfstijl nog steeds niet verdwenen. Het is zo heerlijk meeslepend en je waant je in plaats van toeschouwer eigenlijk de hoofdpersoon in het boek.

Zo ook in dit boek. Rose, het hoofdpersonage, besluit in 1995 tijdens een bezoek aan Parijs haar verhaal te vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Naast Jerrad Hoff z’n boeken heeft de Tweede Wereldoorlog ook altijd een sterke aantrekkingskracht op mij. Het was daardoor een geweldige combinatie.

Jerrad heeft naar mijn idee een fascinatie voor sterke vrouwen. In alle boeken komt een sterk vrouwelijk hoofdpersonage voor. Rose maakt in dit boek ook zoveel mee wat veel andere mensen niet aan zouden kunnen.

Wat een super boek. Ik wilde eigenlijk niet doorlezen, omdat het boek uiteindelijk uit zou zijn. Maar het boek greep me zo, dat ik het ook niet kon wegleggen!