Een vrolijke straat met een diversiteit aan bewoners

Kijk verwonderd binnen
in de Langelievelotjeslaan,
waar scheetjes worden gelaten
en foempidompelreuzen bestaan.
Waar je buikpijn krijgt van ’t lachen,
maar ook plaats is voor gemis.
Waar elk huis een avontuurtje
om bij weg te dromen is.

In de Langelievelotjeslaan staan 10 huisjes. Ze staan afgebeeld op de omslag. Elk huisje heeft één of meerdere bewoners. Na bovenstaand openingsgedicht worden ze genoemd. We lezen hun namen en onze nieuwsgierigheid wordt geprikkeld. Deze bewoners willen we beter leren kennen.
Het boek De Langelievelotjeslaan is lekker dik en staat vol voorleesverhaaltjes op rijm, geschreven door Janis Ooms. Ze gaan over de bewoners, die behalve bijzonder en divers ook heel gewoon zijn. Doordat de verhaaltjes niet op volgorde staan van de huizenrij is het voor kinderen een leuke uitdaging om te ontdekken bij welk huisje het verhaaltje hoort. Een leuke manier om o.a. pol prietpraat, tuur teder en wala weetgraag te leren kennen. Alle bewoners hebben een allitererende naam. Heel origineel en het klinkt zo leuk. Net als de titel van het boek Langelievelotjeslaan!
Het boek is het gehele jaar te gebruiken omdat er allerlei onderwerpen voorbij komen, meer en minder alledaagse gebeurtenissen thuis en op school zoals de eerste schooldag, schoolfotograaf, een vader met een prikkelbaard en nieuwe kleren die prikkelen. Daarnaast zijn er verhaaltjes die gaan over gevoelens en levensvragen uit kinderleven. Zo is Ziza Zorgeloos boos omdat ze haar glitterbroek niet aan mag en ook nog in bad moet, Wala Weetgraag krijgt een bril en Reintje Roer-me-niet gaat naar school en voelt zich nogal verlegen. Oma Roosje en bompa Snorgeven elkaar kusjes in het bos, meneer Modest is in rouw en Dirkje Donderwolk… is hij soms verliefd?
Heb je een paar minuten tijd dan kun je dit goed vullen met een van de verhaaltjes. Ook zijn ze geschikt om te gebruiken als inleiding voor een kringgesprek. Ze passen in de belevingswereld van kinderen en dragen bij aan de sociaal- emotionele ontwikkeling. Er wordt gelachen en soms blijft een onderwerp iets langer in het hoofd hangen. Een inhoudsopgave zit er niet bij. Dit zou het terugzoeken vergemakkelijken in dit boek met 185 bladzijden!
Opvallend is dat het boek geschreven is zonder hoofdletters en leestekens. Af en toe komt er een Vlaams woord voorbij, zoals kapoen en bompa. Voor Nederlandse kinderen is dit eenvoudig toe te lichten.
De illustraties zijn van Ilse Hermans. Ze zijn een aanvulling op de verhaaltjes. Mooie tekeningen tegen een witte achtergrond. Heel duidelijk zonder poespas, maar wel met gevoel.

Ben je klaar om op avontuur te gaan?
bezoek dan de Langelievelotjeslaan.
Van huisnummer 1 tot 10,
welke bewoner wil jij het eerste ‘zien’?