Luna...

Na Gozert van Pieter Koolwijk ben ik nieuwsgierig naar Luna, zijn nieuwste boek. In dit verhaal ontmoeten we Luna. Zij hoort stemmen die haar lastigvallen en die niemand anders kan horen. Haar vader vindt dat ze gek is. Daarom woont ze in Huize Hoopvol. Ze heeft daar Ties en Gozert leren kennen. Ties woont nu weer bij zijn ouders. In het weekend mag Luna bij hem logeren. Dat vindt ze erg fijn omdat zijn ouders haar begrijpen. Op een dag hoort Luna dat ze niet meer naar Ties mag. Ze wordt door haar moeder opgehaald. Zij wil Luna meer aandacht geven en samen betrekken ze een huisje op een verlaten vakantiepark ‘De Kastanjeboom’. Luna is het liefst buiten. Samen met Gozert, die is meegekomen dwaalt ze door het park, op zoek naar …
Luna is een prachtig verhaal dat zich afspeelt in dezelfde wereld als Gozert. Van begin tot het eind ben je betrokken. Je voelt de emotie van Luna. Ze heeft het niet makkelijk omdat ze stemmen hoort. Haar ouders begrijpen haar niet, Luna voelt alleen liefde in het gezin van Ties en later bij Rosalinde en haar kinderen Roberto en Adriana. Zodra Luna met haar moeder op het vakantiepark is, beseft ze dat haar moeder haar best doet om begrip op te brengen. Op mooie wijze beschrijft Pieter Koolwijk dit proces en lezen we aan het eind hoe moeder opkomt voor Luna. Naast verdriet, onbegrip en onzekerheid zien we liefde, plezier en vriendschap.
In het verhaal zit spanning en avontuur. Luna vraagt zich af wat Roberto bedoelt met El Malo. Samen met Gozert gaat ze dat uitzoeken want dit was echt en geen fantasie!
De illustraties van Linde Faas zijn kleurrijk en sluiten aan bij het verhaal. Ze hebben iets mysterieus. Door het gebruik van de verschillende tinten rood en oranje stralen ze warmte uit. Je krijgt een goed beeld van de situatie waar Luna zich in bevindt maar ook de fantasie wordt geprikkeld. Je blijft er naar kijken.

Op het eind is Luna gewoon Luna, die stemmen kon horen.
Voor het eerst in haar leven mocht ze zijn wie ze echt was.
En dat was het allerbeste gevoel.