Daar waar verwacht wordt dat het over Science Fiction gaat kom je bedrogen uit. Op een tijdreis na, en de bevindingen (brein) van een SF-schrijver Peter Eisenhardt.

Wat het wel is… ik vond het een erg goed geschreven boek, met aan het eind een spannende achtervolging, het verhaal wordt goed opgebouwd en boeit van begin tot eind. Het idee is zeker origineel en erg leuk gebracht. De karakters zijn goed uitgediept al wordt John Kaun aan het einde wel heel snel afgevoerd. Van mij mag Eschbach zo doorgaan en ik ben erg benieuwd naar het volgende boek.

Enkele negatieve puntjes, Eschbach heeft dan misschien wel veel research gedaan, ik vond het tegenvallen dat hij wel een omschrijving van Roswell (gevonden lichamen in gelijknamige plaats van buitenaardse wezens in 1947) en het Manhatton Project (lees voor meer informatie het boek met gelijknamige titel van Joseph Kanon) geeft, maar niet de naam zelf. Ook de achtergrond van de Quamran (de Dode Zeerollen, lees voor meer informatie Het Quamran mysterie en De schat van de tempel van de schrijfster Eliette Abescassis) viel mij tegen. Daarnaast vond ik zeker in het begin de berichten van Prof. Charles Wilford-Smith over de opgraving bij Bet Hamesh overbodig en oninteressant.

Aan het eind kom je erachter dat het boek af is, er is eigenlijk geen speld tussen te krijgen. Ik vond het boek spannend van begin tot eind, het boek lees je in sneltreinvaart. Iemand heeft de vergelijking gemaakt met een “tussendoortje” en ik denk dat het ook is, een boek dat tussen alle boeken doorgelezen kan worden met een leuke doordenker.