Serene terugblik op het vergankelijke leven

Vaak kijken wij als mens terug op ons leven op de vooravond van grote gebeurtenissen. Zo ook Tak. Op 72-jarige leeftijd verblijft hij tijdelijk bij zijn kleindochter Aria maar verhuist hij noodgewongen naar de onderbuurman op de nacht van haar nakende bevalling. Om de tijd te doden tijdens de lange nacht van wachten op de geboorte van zijn kleinkind, vertelt hij zijn verleden. En wat voor een verleden. Ondanks dat het een moeilijk verleden is, blikt hij terug met de wetenschap dat het leven niet meer te veranderen valt. Zijn gebrek aan vechtkracht toen typeert de levenswijze van mensen die de oorlog meemaakten. Vele malen had ik - ondanks het soms droevige verleden - een zachte glimlach op mijn gezicht tijdens het lezen van dit boek. Ik vergelijk het achteraf een beetje zoals een rood gekleurd voorwerp in een zwart-wit film. Momentjes die er bovenuit staken. Het boek is op een fijne wijze geschreven, vol fijne woorden en rakende quotes. Subliem in zijn eenvoud en toch een levensverhaal dat steeds verder afwikkelt. Ik hield ervan al had ik meer willen weten. Een mooie roman!