Lezersrecensie
Schitterende Spit
'De eerlijke vinder' is als derde titel de ideale kennismaking met de auteur Lize Spit. Het bevat alle typerende kenmerken voor haar als schrijver, maar is minder omvangrijk dan haar eerdere titels 'Het smelt' en 'Ik ben er niet'. Bovendien heeft het boek dezelfde kwaliteit: het verhaal is schitterend.
Je beleeft het verhaal vanuit Jimmy, een basisschoolleerling die in de klas en zijn dorp een outsider is. Dit komt mede door een afwezige vader die dorpsgenoten opgelicht blijkt te hebben. Als Tristan, een vluchteling uit Kosovo, bij Jimmy in de klas komt, raken de jongens bevriend. Jimmy helpt Tristan en zijn familie met bijvoorbeeld taallessen.
Aan het begin van het verhaal wordt duidelijk dat Tristan een plan heeft. Wat dat plan precies is, ontrafelt zich tijdens het verhaal. Als lezer voel je vanaf de eerste pagina's dat dit niet per se een positief gevolg gaat hebben. Er sluimert iets onheilspellends tussen de regels. Voordat het plan duidelijk wordt, leer je Jimmy beter kennen. Je leest hoe zijn flippoverzameling een houvast is, hoe belangrijk hij de vriendschap met Tristan vindt en hoe hij graag een redder wil zijn.
Als Jimmy naar Tristan gaat voor de uitvoering van het plan en de daaraan voorafgaande logeerpartij, lees je ook meer over Tristan en zijn familie. Ze krijgen een heftige boodschap over hun verblijf en je krijgt een inkijkje in de effecten van een traumatische vlucht. De ontknoping volgt dan vanaf het moment dat Tristan en zijn zus Jimmy informeren over het plan.
Deze gebeurtenissen worden in een voor Spit kenmerkende stijl beschreven. Die bevat prachtige zinnen, zoals de zin op de achterkant van de kaft of "Hij wist zeker dat wat in de eerste plaats niet voor hem bestemd was meer geluk bracht." Daarbij kan Spit situaties en plaatsen goed beschrijven: de dialogen zijn raak en ze neemt alle ruimte om bijvoorbeeld de voor Jimmy belangrijke flippo's te beschrijven. Dit combineert ze met een soort absurdistische humor waar af en toe maatschappijkritiek doorheen sluimert. De familie van Tristan krijgt bijvoorbeeld veel spullen van burgers en plaatst uiteindelijk een bord als ze niet meer spullen kan gebruiken. Vervolgens lees je een alinea verder dat "mensen die van heinde en ver hierheen waren gereden en in het verlangen een goede daad te stellen niet bereid waren hun offer weer in te slikken."
In deze schitterende Spit leidt de ontroerende redder-slachtoffervriendschap tussen Tristan en Jimmy uiteindelijk naar een zinderende ontknoping. Mede door die ontknoping blijft het verhaal je bij en kijk je uit naar het volgende meesterwerk van deze auteur.
Je beleeft het verhaal vanuit Jimmy, een basisschoolleerling die in de klas en zijn dorp een outsider is. Dit komt mede door een afwezige vader die dorpsgenoten opgelicht blijkt te hebben. Als Tristan, een vluchteling uit Kosovo, bij Jimmy in de klas komt, raken de jongens bevriend. Jimmy helpt Tristan en zijn familie met bijvoorbeeld taallessen.
Aan het begin van het verhaal wordt duidelijk dat Tristan een plan heeft. Wat dat plan precies is, ontrafelt zich tijdens het verhaal. Als lezer voel je vanaf de eerste pagina's dat dit niet per se een positief gevolg gaat hebben. Er sluimert iets onheilspellends tussen de regels. Voordat het plan duidelijk wordt, leer je Jimmy beter kennen. Je leest hoe zijn flippoverzameling een houvast is, hoe belangrijk hij de vriendschap met Tristan vindt en hoe hij graag een redder wil zijn.
Als Jimmy naar Tristan gaat voor de uitvoering van het plan en de daaraan voorafgaande logeerpartij, lees je ook meer over Tristan en zijn familie. Ze krijgen een heftige boodschap over hun verblijf en je krijgt een inkijkje in de effecten van een traumatische vlucht. De ontknoping volgt dan vanaf het moment dat Tristan en zijn zus Jimmy informeren over het plan.
Deze gebeurtenissen worden in een voor Spit kenmerkende stijl beschreven. Die bevat prachtige zinnen, zoals de zin op de achterkant van de kaft of "Hij wist zeker dat wat in de eerste plaats niet voor hem bestemd was meer geluk bracht." Daarbij kan Spit situaties en plaatsen goed beschrijven: de dialogen zijn raak en ze neemt alle ruimte om bijvoorbeeld de voor Jimmy belangrijke flippo's te beschrijven. Dit combineert ze met een soort absurdistische humor waar af en toe maatschappijkritiek doorheen sluimert. De familie van Tristan krijgt bijvoorbeeld veel spullen van burgers en plaatst uiteindelijk een bord als ze niet meer spullen kan gebruiken. Vervolgens lees je een alinea verder dat "mensen die van heinde en ver hierheen waren gereden en in het verlangen een goede daad te stellen niet bereid waren hun offer weer in te slikken."
In deze schitterende Spit leidt de ontroerende redder-slachtoffervriendschap tussen Tristan en Jimmy uiteindelijk naar een zinderende ontknoping. Mede door die ontknoping blijft het verhaal je bij en kijk je uit naar het volgende meesterwerk van deze auteur.
5
Reageer op deze recensie
