Lezersrecensie
Spannend seriedeel
Kromme Kareltje, De Buffel, Kapitein Kwaadbaard: de namen in ‘Mus & Kapitein Kwaadbaard en de 5 slangen’ zijn even kleurrijk als de personages. Zo is broer Bertrand gekleed als boom en loopt de grootste vijand van het verhaal rond in een pak van bloed. Die kleurrijkheid komt ook terug in de prachtige illustraties van Linde Faas. Ze schetst op de kaft de juiste onderlinge verhoudingen, laat met de paginagrote illustraties binnenin een prachtige wereld tot leven komen en heeft in de details de personages iets grappigs meegegeven. Daarmee laat ze precies zien welke drie punten het verhaal zo’n plezier tot lezen maken.
Voor de doelgroep is dit begin van de serie over Mus en Kapitein Kwaadbaard een echt spannend boek. Die spanning begint al op de eerste bladzijde. Je leest hoe het meisje Mus een steile klif moet beklimmen om haar doel te bereiken: Café De Afgrond. Het is bovendien meteen het eerste signaal dat auteur Kevin Hassing humor heeft: de naam van het café is niet alleen letterlijk de afgrond. Deze (subtiele) taalgrapjes zorgen ervoor dat het boek ook door volwassenen met veel plezier (voor)gelezen kan worden. Zo'n taalgrapje kom je ook tegen als het reisgezelschap een lange ladder op moet. Je leest dan tweeëneenhalf pagina lang alleen maar ‘tree voor tree’ in de herhaling. En als iets veel makkelijker gezegd dan gedaan is, wordt dat opnieuw op een grappige manier opgeschreven.
In het café is Mus op zoek naar haar redder. Haar dorp wordt gevangengehouden door de schurk Ramon en Kapitein Kwaadbaard is de enige die haar en haar dorpsgenoten kan redden. De kapitein heeft in eerste instantie geen zin om haar te helpen, maar krijgt dan informatie van Mus waardoor hij toch in actie wil komen. Voor een goede kans op slagen verzamelen ze vervolgens enkele wapenbroeders waarmee ze uiteindelijk de strijd aangaan met Ramon.
Opvallend is dat Mus in dit verhaal de leidende rol heeft. Zij weet alle volwassen figuren tot actie te bewegen. Hassing laat daarmee zien dat het de moeite waard is om kinderen serieus te nemen. Mus spreekt op gelijkwaardig niveau met de andere personages. Tegelijkertijd leert Mus waardevolle levenslessen zonder dat deze expliciet opgelegd worden.
Het verhaal is duidelijk actiegericht. Het heeft iets weg van een spannende televisieserie: korte afleveringen waarin steeds iets gebeurt, rijgen zich aaneen. Je mist daarbij enige diepgang in personages of motieven, wat ervoor had kunnen zorgen dat het verhaal je langer bijblijft. Dit zit de actie echter niet in de weg.
Hassing heeft zo een spannend en humoristisch jeugdverhaal afgeleverd, waarvan je meteen de vervolgdelen wilt lezen. Bovendien lokt hij de lezer met zijn spannende ontbrekende hoofdstuk (een mooi structureel listigheidje) letterlijk naar het vervolg zonder dit boek tekort te doen: het verhaal is af, maar door de extra gebeurtenis wil je meteen weten hoe het verder gaat met de dappere Mus en de knorrige Kapitein Kwaadbaard.
Voor de doelgroep is dit begin van de serie over Mus en Kapitein Kwaadbaard een echt spannend boek. Die spanning begint al op de eerste bladzijde. Je leest hoe het meisje Mus een steile klif moet beklimmen om haar doel te bereiken: Café De Afgrond. Het is bovendien meteen het eerste signaal dat auteur Kevin Hassing humor heeft: de naam van het café is niet alleen letterlijk de afgrond. Deze (subtiele) taalgrapjes zorgen ervoor dat het boek ook door volwassenen met veel plezier (voor)gelezen kan worden. Zo'n taalgrapje kom je ook tegen als het reisgezelschap een lange ladder op moet. Je leest dan tweeëneenhalf pagina lang alleen maar ‘tree voor tree’ in de herhaling. En als iets veel makkelijker gezegd dan gedaan is, wordt dat opnieuw op een grappige manier opgeschreven.
In het café is Mus op zoek naar haar redder. Haar dorp wordt gevangengehouden door de schurk Ramon en Kapitein Kwaadbaard is de enige die haar en haar dorpsgenoten kan redden. De kapitein heeft in eerste instantie geen zin om haar te helpen, maar krijgt dan informatie van Mus waardoor hij toch in actie wil komen. Voor een goede kans op slagen verzamelen ze vervolgens enkele wapenbroeders waarmee ze uiteindelijk de strijd aangaan met Ramon.
Opvallend is dat Mus in dit verhaal de leidende rol heeft. Zij weet alle volwassen figuren tot actie te bewegen. Hassing laat daarmee zien dat het de moeite waard is om kinderen serieus te nemen. Mus spreekt op gelijkwaardig niveau met de andere personages. Tegelijkertijd leert Mus waardevolle levenslessen zonder dat deze expliciet opgelegd worden.
Het verhaal is duidelijk actiegericht. Het heeft iets weg van een spannende televisieserie: korte afleveringen waarin steeds iets gebeurt, rijgen zich aaneen. Je mist daarbij enige diepgang in personages of motieven, wat ervoor had kunnen zorgen dat het verhaal je langer bijblijft. Dit zit de actie echter niet in de weg.
Hassing heeft zo een spannend en humoristisch jeugdverhaal afgeleverd, waarvan je meteen de vervolgdelen wilt lezen. Bovendien lokt hij de lezer met zijn spannende ontbrekende hoofdstuk (een mooi structureel listigheidje) letterlijk naar het vervolg zonder dit boek tekort te doen: het verhaal is af, maar door de extra gebeurtenis wil je meteen weten hoe het verder gaat met de dappere Mus en de knorrige Kapitein Kwaadbaard.
1
Reageer op deze recensie
