Lezersrecensie
Ik ben fan!
Poolnacht is het derde deel uit de Duister IJsland serie en vanaf Sneeuwblind gaat dit van goed naar beterr, naar ik ben fan!
De kracht zit hem allereerst in de originele en eigen stijl van schrijven. Wat een mooie en beeldende wijze van brengen en wat een bijzondere sfeer geeft dit! Je waant je in IJsland en naast een stuk duisterheid zit er ook zeker hoop en een stuk geluk in verhaallijnen verweven, prachtcombinatie vind ik dit.
De manier van opbouwen is ook weer echt Jónasson. De lijnen van het heden en verleden worden zorgvuldig neergezet en het duurt echt wel even voordat dit elkaar weer gaat raken. Go with the flow want je wéét dat het wel op de plek gaat vallen, de vraag is alleen hoe en die blijft heerlijk lang onbeantwoord.
Het is fantastisch hoe rechercheur Ari Thór zich vastbijt in de cold case en het is fantastisch hoe hij stukje bij beetje verder komt. Wat een verhaal komt daar laag na laag naar boven zeg. Geheimen worden blootgelegd en hoe. Het houdt je continu getriggerd en juist ook deze lijn brengt die typerende sfeer met zich mee. Zijn contact met journaliste Isrún blijft eigenlijk ontzettend oppervlakkig nog, maar dat is haar rol zeker niet. Ook Isrún weet in het heden een hoofdrol te pakken en ik vind haar alleen maar leuker en leuker worden ook. Deze lijn is qua onderzoek weer heel anders, echt thriller en weer erg goed uitgewerkt met altijd ook weer dat verrassende element.
Geen mindere puntjes om aan te stippen? In die zin wel, het gedeelte Siglufjörður in quarantaine had voor mij echt geen meerwaarde, het gaf me als lezer geen extra beleving. Dat doen de personages an sich absoluut wel. Waar ik het verlies van een personage uit Inktzwart toch nog een beetje aan het verwerken ben, en dat extra spanning geeft want niks is zeker dan, geniet ik hoe de privéperikelen van Tómas, Isrún en uiteraard Ari zich prachtig door deze thriller heen ontwikkelen. Naast onderzoek, wraak, spanning, geheimen en de nodige beweegredenen brengt deze uitdieping naast shit ook echt een stuk feelgood. Je wil heel simpel, tenslotte toch echt gewoon ook weten of bijvoorbeeld Ari en Kristín nog nader tot elkaar weten te komen.
Daarom alleen al zou ik zeggen, doe net als ik en begin met Sneeuwblind want juist deze achtergrondverhalen zijn echt te goed om te missen. Het is niet heel snel maar dat hoeft ook niet. Het is op zeker pakkend en intrigerend. Ik verheug me nu al ontzettend op een volgend deel. De lat gaat alleen maar verder en verder omhoog en ik ga er eigenlijk al vanuit dat Ragnar Jónasson dit gewoon wéér waar gaat maken!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Spanning: 3.5
Originaliteit: 4.5
Leesplezier: 4
Psychologie: 5
Plot: 4.5
Maakt een gemiddelde van vier héle dikke sterren voor Poolnacht.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
De kracht zit hem allereerst in de originele en eigen stijl van schrijven. Wat een mooie en beeldende wijze van brengen en wat een bijzondere sfeer geeft dit! Je waant je in IJsland en naast een stuk duisterheid zit er ook zeker hoop en een stuk geluk in verhaallijnen verweven, prachtcombinatie vind ik dit.
De manier van opbouwen is ook weer echt Jónasson. De lijnen van het heden en verleden worden zorgvuldig neergezet en het duurt echt wel even voordat dit elkaar weer gaat raken. Go with the flow want je wéét dat het wel op de plek gaat vallen, de vraag is alleen hoe en die blijft heerlijk lang onbeantwoord.
Het is fantastisch hoe rechercheur Ari Thór zich vastbijt in de cold case en het is fantastisch hoe hij stukje bij beetje verder komt. Wat een verhaal komt daar laag na laag naar boven zeg. Geheimen worden blootgelegd en hoe. Het houdt je continu getriggerd en juist ook deze lijn brengt die typerende sfeer met zich mee. Zijn contact met journaliste Isrún blijft eigenlijk ontzettend oppervlakkig nog, maar dat is haar rol zeker niet. Ook Isrún weet in het heden een hoofdrol te pakken en ik vind haar alleen maar leuker en leuker worden ook. Deze lijn is qua onderzoek weer heel anders, echt thriller en weer erg goed uitgewerkt met altijd ook weer dat verrassende element.
Geen mindere puntjes om aan te stippen? In die zin wel, het gedeelte Siglufjörður in quarantaine had voor mij echt geen meerwaarde, het gaf me als lezer geen extra beleving. Dat doen de personages an sich absoluut wel. Waar ik het verlies van een personage uit Inktzwart toch nog een beetje aan het verwerken ben, en dat extra spanning geeft want niks is zeker dan, geniet ik hoe de privéperikelen van Tómas, Isrún en uiteraard Ari zich prachtig door deze thriller heen ontwikkelen. Naast onderzoek, wraak, spanning, geheimen en de nodige beweegredenen brengt deze uitdieping naast shit ook echt een stuk feelgood. Je wil heel simpel, tenslotte toch echt gewoon ook weten of bijvoorbeeld Ari en Kristín nog nader tot elkaar weten te komen.
Daarom alleen al zou ik zeggen, doe net als ik en begin met Sneeuwblind want juist deze achtergrondverhalen zijn echt te goed om te missen. Het is niet heel snel maar dat hoeft ook niet. Het is op zeker pakkend en intrigerend. Ik verheug me nu al ontzettend op een volgend deel. De lat gaat alleen maar verder en verder omhoog en ik ga er eigenlijk al vanuit dat Ragnar Jónasson dit gewoon wéér waar gaat maken!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Spanning: 3.5
Originaliteit: 4.5
Leesplezier: 4
Psychologie: 5
Plot: 4.5
Maakt een gemiddelde van vier héle dikke sterren voor Poolnacht.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin Meinen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
