Een misdaadroman uitbrengen onder het genre thriller doet dit boek helaas geen recht.

Met een unieke tekst op de achterflap, waarbij de lezer rechtstreeks door De Dood wordt aangesproken, weten auteurs Maes & Wade de aandacht direct te trekken. De stilstaande klok op de voorkant pas goed bij het verhaal. Terugkerende personages in het verhaal zijn wetsdokter Tom Beckx en rechercheur Raoul de Vuyst, waarbij zij ditmaal worden geflankeerd door rechercheur Alexandra Goosens die als nieuwe partner naast Raoul komt werken. Waar Tom in het eerste boek, Pan, zijn kwaliteiten als wetsdokter goed in kon zetten en zijn scherpe analytische denken goed naar voren kwam merk je in dit vervolg dat de vorige zaak hem niet in de koude kleren is gaan zitten. Hij is minder alert in de zaken waar hij bij geroepen wordt en kampt met privéproblemen die zij functioneren duidelijk belemmeren. In Meester dood leren we Tom wel beter kennen als mens, door zijn behandeltraject bij de psychiater. Raoul lijkt in dit verhaal enkel geobsedeerd te zijn iets met zijn nieuwe collega te beginnen en gedraagt zich als een irritante macho die toch ook bij menig lezer enige afkeer op zal wekken. Alexandra komt nieuw bij moordzaken en heeft een sterke bewijsdrang om zich neer te zetten. Dat ze hierdoor niet echt vriendelijk overkomt is wel erg jammer want hierdoor is er eigenlijk geen enkel personage in dit verhaal die het verhaal draagt. Het verhaal wordt vooral gedragen door de dader, die met regelmaat aan het woord komt en de lezer meeneemt in zijn handelingen. Daarnaast loopt er een verhaallijn rondom kapper Stan, die zijn eensmanszaak heeft weten op te bouwen tot een imperium van kapperszaken door het land. Een laatste verhaallijn speelt zich af in het verleden in Nijlen, waar enkele jaren terug een meisje is verdwenen. Maes & Wade nemen de lezer mee terug in de tijd, echter is niet altijd duidelijk in welke tijd je als lezer zit. Ook al wordt dit aan het begin van hoofdstukken wel aangekondigd, toch wordt er ook wel eens zonder enige melding middenin een hoofdstuk geschakeld van verleden naar het heden. Dit hebben de auteurs overigens wel zo soepel laten verlopen dat het niet direct opvalt.
Als het gaat om spanning in dit verhaal heeft Meester dood last van het predicaat thriller, welk genre is meegegeven door de uitgever en ook prominent op de cover is gezet. Binnen dit genre mag je een goede spanningsboog verwachten, waarin je continu wil doorlezen om erachter te komen hoe het boek in elkaar zit. Ondanks dat het de auteurs wel gelukt in om deze vragen op te roepen lukt het, mede door hun achterliggende thema, onvoldoende op deze vragen te beantwoorden. Omdat er relatief weinig gebeurt en meer is ingestoken op de ontwikkeling van onder andere wetsdokter Tom Beckx biedt het boek spanningtechnisch te weinig.