Typpische Jill Mansell

Jill Mansell heeft al veel feelgood-bestsellers uitgebracht. Ze heeft ook nu weer een optimistisch verhaal geschreven. Onderwerpen die zoal voorbij komen zijn pleegzorg, opkrabbelen na een slechte jeugd, golddigger, jeugdliefde en ware liefde. Het lijkt zo makkelijk geschreven, maar de verhaallijnen zijn goed uitgewerkt. Ik vond het soms wat veel om te onthouden en op een later moment weer op te pakken. De hoeveelheid van personages en verhaallijnen viel mij ook op in een recenter boek van deze auteur.

Lachlan, Raffael en Amber zijn opgegroeid in het pleeggezin van Teddy en van de inmiddels overleden Mae. Raf heeft de liefde gevonden bij Vi, Lachlan rotzooit in het rond met vrouwen en Amber is heimelijk verliefd op Lachlan. Peggy, kunstenares, heeft een gallerie waar haar zoon Benjie de gastheer is. Ze krijgt een idee en organiseert een date voor Benjie. Dit zorgt voor ongemakkelijke situaties. Teddy gaat op cruise en duikelt een Russische vrouw op, waar de voormalige pleegkinderen argwaan bij voelen. Zo veel personages, zoveel plotwendingen. Gewoon een prettig zomerverhaal.

Met een grote smile sluit ik dit boek. Geen hoogstaande literatuur, wel pure feelgood. 3,5