Verboden liefde en ongeoorloofde passie

Ze is mooi als een Madonna en schrijft met de pen van een engel, Amy Hassinger, docente aan de Universiteit van Nebraska en lid van de Unitarian Universalist Church of Urbana-Champaign. In 2004 debuteerde ze met Nina, een meisje waarin ze op ingetogen wijze het leven van een adolescent neerzette. In haar nieuwste boek De Marialegende baseert zij zich op het historische verhaal van een dorpspriester en zijn huishoudster - minnares.  
Wanneer de hoedenmakerij van vader Dernaud in 1884 afbrandt, verhuist hij met zijn vrouw en 3 kinderen naar het nabij gelegen dorp Rennes-le-Chateau. Ondanks hun armoede neemt het gastvrije gezin de nieuwe dorpspriester Berenger in huis. De zestienjarige dochter Marie en de veel oudere priester ontwikkelen warme gevoelens voor elkaar, die zij angstvallig verbergen achter zwaarwichtige theologische discussies. Als Berenger in het bezit komt van een groot kapitaal, gekregen van een anonieme geldschieter, begint hij met het opknappen van zijn bouwvallige kerk. Tijdens de renovatie vinden Marie en Berenger een zilveren fles met een briefje en een koffer met een mysterieus boek. De raadselen stapelen zich op. Is er werkelijk een goudschat van Koning Dagobert II in of nabij de kerk verborgen? Heeft Berenger documenten gevonden die schadelijk kunnen zijn voor de katholieke kerk en wordt hij betaald om deze informatie niet openbaar te maken? Ondanks het feit dat de relatie tussen Marie en Berenger zich verdiept, wordt de priester steeds zwijgzamer. 

Amy Hassinger schildert in De Marialegende zowel een dorpsgemeenschap als een tijdsbeeld. Veel mensen zijn analfabeet en hebben moeite met alle ontwikkelingen. Maar er is geen weg terug. De industrialisatie rukt op, het platteland raakt ontvolkt, de kerken lopen leeg en echtscheiding wordt gelegaliseerd. Hassinger personifieert de strijd tussen oud en nieuw in de gedaantes van de conservatieve (jonge) priester Berenger die de Kerk weer aan de macht wil hebben en de republikeinse (oude) vader van Marie die vindt dat de Staat aan de macht moet blijven. Hoofdpersoon in De Marialegende is de 16-jarige Marie, de ik-persoon. Door haar ogen zien we het verhaal. Amy Hassinger beschrijft met een weergaloos inlevingsvermogen de ontwikkeling van Marie, een jong meisje op de rand van het vrouw zijn. Haar ontluikende liefde voor een priester en het intellectueel ontgroeien van haar omgeving. Werkelijk schitterend is de wijze waarop Hassinger de karakterontwikkeling van de hoofdpersonen neerzet. Marie twijfelt steeds meer aan het Katholieke geloof. Ze zet zich er tegen af en ontwikkelt zelfs haat. In een later stadium vindt zij diepe vrede en verlangt naar intimiteit met God. De ontwikkeling van Berenger is precies het tegenovergestelde. Hij groeit uit van een angstig conservatieve, idealistische en charismatische gelovige tot een oneerlijke scepticus die weet dat hij het vertrouwen van God verspeeld heeft. Hij zwelgt in zelfverwijt en schuldbesef. Dwars door het verhaal van de onmogelijke liefde tussen een jong meisje en de veel oudere priester loopt een subverhaal waarvoor Amy Hassinger zich gebaseerd heeft op het boek Holy Blood, Holy Grail (1983) waarin het idee geopperd wordt dat er nakomelingen zouden zijn van Jezus en Maria Magdalena. Het is niet het enige subplot en dat is tevens het nadeel van De Marialegende. Er zijn zoveel subplots, zoveel geschiedenissen en legendes, zoveel kleine mysteries, dat het verhaal van Marie af en toe dreigt te verdrinken in schoonheid. De Marialegende is een beeldschoon lyrisch verhaal vol romantiek en intrige. Het is een verhaal van geloof, trouw, twijfel, ongeoorloofde passie en verboden liefde. Een knap geconstrueerd tijdloos verhaal waarin feiten en fictie onontwarbaar met elkaar zijn vermengd. Een Christelijk historisch mysterie, ambitieus van opzet, prachtig van taal. Een ruim 300 pagina’s durende morele worsteling met het geloof. Voor de geoefende lezer die graag een beroep laat doen op haar/zijn spiritualiteit.