Klassieke suspense-mystery

In de schaduw van grootmeesters als Stephen King en Dean Koontz publiceert de Britse misdaadauteur David Ambrose (1943) al  decennialang spannende romans waarin misdaad, spanning en mysterie op kunstige wijze worden verweven met bovennatuurlijke elementen. Ambrose is een vakman die niet alleen romans schrijft, maar die ook de scenario’s van Hollywoodfilms,  tv-series en toneelstukken op zijn naam heeft staan. Toch is er relatief weinig van hem in Nederlandse vertaling verschenen. Daar komt verandering in. Uitgeverij Suspense Publishing en vertaalbureau Smart Translations gaan samen hoogstaande en klassieke mystery en suspense-thrillers, die niet eerder in het Nederlands verschenen, op de markt  brengen. Het eerste deel in hun serie Vintage Mystery is Dubbelziel  (A Memory of Demons) uit 2003, van David Ambrose. Een boek dat een 7.5 kreeg van de Stephen King-fanclub.

Het verhaal draait om ene Tom Freeman die jarenlang verslaafd is geweest aan alcohol en drugs. Als hij op een dag wakker wordt in het ziekenhuis kan hij zich niets meer herinneren van de periode voor zijn ziekenhuisopname. Hij besluit om radicaal te stoppen met zijn verslavingen. Tien jaar later is hij nog steeds clean. Zijn carrière loopt uitstekend, hij is gelukkig getrouwd met Clare met wie hij een dochtertje, Julia, heeft. Maar als Julia begint te praten, blijft ze volhouden dat ze Melanie heet en dat Tom en Clare niet haar echte ouders zijn. Het onderbewuste van Tom draait op volle toeren. Hij krijgt nachtmerries waarin hij een jong meisje heeft vermoord. Tom komt tot de ijzingwekkende ontdekking dat zijn dochter bezeten is door de geest van een meisje dat tien jaar eerder is verdwenen, precies op de plek waar Tom zijn laatste, door alcohol en drugs veroorzaakte black-out had. Haar naam was Melanie en nu wil ze wraak.

Natuurlijk is het  gegeven van reïncarnatie, een overleden persoon die terugkeert op aarde in het lichaam van een ander, een veelvuldig terugkerend thema in de suspense en mysterie-literatuur. Maar  Ambrose werkt het buitengewoon spannend en origineel uit. Hij schept constante twijfel  over de identiteit van Julia/Melanie. Een kinderpsychiater zegt dat het voorkomt dat kinderen worden geboren met de herinneringen van iemand uit een vorig leven. Maar Tom gelooft daar niet in. Hij wil te weten komen of hij destijds tijdens zijn black-out een 13-jarig meisje vermoord heeft. Gedurende die zoektocht creëert Ambrose zoveel dwaalsporen dat zowel Tom als de lezer aan de lopende band op het verkeerde been worden gezet. Niets spannender dan onzekerheid.

Het duistere verhaal is bijzonder knap geconstrueerd en kent vele horrormomenten waarin de geest van Melanie bezit neemt van die van Julia. Ambrose is hier op zijn best. Het verhaal heeft vaart en is ronduit angstaanjagend. Julia verandert van een keurig, onschuldig middleclass-meisje in een onaangepaste, brutale woonwagenmeid, terwijl haar stem vrijwel onherkenbaar verandert.

Daarnaast beschrijft Ambrose op boeiende wijze de strijd van Tom tegen alcohol. Hij weerstaat de aandrang om zelfmoord te plegen omdat hij liever een glas alcohol wil.  Maar tijdens zijn wanhopige zoektocht naar de waarheid valt Tom terug in zijn oude gewoonte. Hij beseft dat hij alleen met behulp van alcohol in staat is te ontdekken of hij een moordenaar is.

Ambrose wisselt de strijd tegen alcohol, de slopende zoektocht en de horrormomenten waarin de bezetenheid van het meisje wordt beschreven, goed gebalanceerd af. Daartoe maakt hij gebruik van meerdere perspectieven zoals die van Tom Freeman en van diens bezeten dochter Julia. Knap daarbij is dat Ambrose het verhaal zo weet te vertellen dat de lezer niets of niemand meer vertrouwt en aan alles begint te twijfelen.

Minpuntjes zijn dat enkele bijfiguren zwakjes uitgewerkt zijn en dat het slot onbevredigend is voor diegenen die houden van enigerlei mate van realisme. Desalniettemin is Dubbelziel een thriller die het woord suspense een nieuwe inhoud geeft. Zenuwslopend, mysterieus en donker als de nacht. De boodschap dat “het leven nu eenmaal niet eerlijk is” nemen we voor lief. Blij dat David Ambrose eindelijk terug is.