Meer dan 6,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Kim Bosmans 13 mei 2014
Deze klassieke thriller die luistert naar de naam Een kus voor je sterft (A Kiss Before Dying), wordt gezien als een ijzersterk boek, een meesterwerk uit 1953. Ik kan dit alleen maar beamen. Dit debuut van Ira Levin werd maar liefst twee keer verfilmd. Hij was toen slechts 22 jaar oud.
Het boek gaat over een meedogenloze geldwolf met een voorkeur voor meisjes die veel geld bezitten. Zijn doel: zo snel mogelijk schatrijk worden! Om dit te kunnen realiseren kiest hij onschuldige, nietsvermoedende meisjes, die zielsveel van hem houden. Wie zijn plannetjes echter dwarsboomt, moet dit met de dood bekopen. In dit geval maken Dorothy, Ellen en Marion (drie zussen) kennis met deze geslepen casanova en krijgt de familie Kingship het zwaar te verduren. De grote hamvraag is natuurlijk: komt hij hier onbestraft mee weg?
Het onderwerp is misschien ietwat cliché, maar het verhaal zit ontzettend goed in elkaar. Een spannende thriller met verrassende wendingen, waarin de spanning goed is opgebouwd. Telkens als het lijkt dat de ontknoping nabij is, volgt er een volgend hoofdstuk boordevol nieuwe gebeurtenissen. Toen ik de laatste bladzijde van het boek had omgeslagen, kwam ik pas echt tot de conclusie dat de ontknoping goed uitgedacht was. Wat me vooral is bijgebleven, is het deel waarin de dader zijn eerste moord stap voor stap voorbereidt. Hoe Levin zijn lezers om de tuin kon leiden: vol verwondering heb ik regelmatig wel eens teruggebladerd om te zien of ik hier en daar misschien iets over het hoofd had gezien. Over elk detail, elke hint is grondig nagedacht. Dan besef je pas echt hoe goed dit boek geschreven is.
Kortom, niets dan lof over deze klassieker van formaat. Alle ingrediënten die een goed boek nodig heeft zijn aanwezig: het leest vlot, bevat verrassende wendingen en een ijzersterke plot. Een “must have” voor de liefhebbers!

Reageer op deze recensie