Hebban recensie
Gemengde gevoelens
Achter het pseudoniem Anna Kalman gaan twee namen schuil: Jutta Siekmann en Christiane Mühlfeld. Beide dames zijn in Duitsland werkzaam als journalist. Hun debuutthriller De rozenmoorden met detective Malina Maltzan was een groot succes en leverde Kalman de vermelding Nicci French heeft er een grote concurrent bij van het Duitse D-Magazine. In hun tweede boek De schaduwmoorden speelt wederom dezelfde hoofdpersoon een belangrijke rol.
De beste vriendin van detective Malina Maltzan, Dorothee Kupitz, heeft eindelijk de liefde van haar leven gevonden. Alexander de Vries is zeer aantrekkelijk, charmant en aardig. Kortom, hij lijkt de ideale man. Op het moment dat Dorothee en Alexander hun liefde willen bezegelen door te gaan samenwonen, vertrekt de laatste naar Parijs om nog wat zaken af te handelen. Enkele dagen later verschijnt hij niet op een afspraak met Dorothee. Ze maakt zich zorgen en neemt een kijkje in zijn appartement. Daar treft ze haar geliefde aan, gruwelijk vermoord en potsierlijk tentoongesteld als een soort Assepoester. Malina voelt zich ten opzichte van haar vriendin verplicht om de moordenaar op te sporen. Samen met haar partner gaat ze aan de slag en doet ze een aantal schokkende ontdekkingen
De schaduwmoorden roept bij mij wat gemengde gevoelens op. Enerzijds is het boek spannend en verrassend, anderzijds blijft het ook oppervlakkig en gewoon. Het lijkt bijna onmogelijk om al deze tegenstrijdige elementen in een verhaal te verenigen, maar Kalman heeft het toch gedaan. Op momenten dat het boek mij echt in zijn greep begon te krijgen, kabbelde het weer rustig verder en bleef ik zitten met een anticlimaxgevoel. Hierdoor kwam ik nooit echt helemaal in het verhaal. Erg jammer, want het idee achter dit boek is prima en de karakters zijn best leuk. Met name de afwisseling van het verhaal met dagboekfragmenten van de dader sprak mij aan. Het op peil houden van de plot laat echter af en toe wat te wensen over. De ontknoping viel bijvoorbeeld een beetje tegen. Met een paar eenvoudige ingrepen zou dit naar mijn idee al verholpen kunnen worden. Kalman heeft dit nagelaten en daardoor blijft dit boek wat in zijn eigen schaduw staan. Toch heeft Kalman absoluut het potentieel om een belofte voor de toekomst te zijn. Dus, het Duitse antwoord op Nicci French? Nee, maar de poging is aardig en geeft hoop voor de toekomst.
De beste vriendin van detective Malina Maltzan, Dorothee Kupitz, heeft eindelijk de liefde van haar leven gevonden. Alexander de Vries is zeer aantrekkelijk, charmant en aardig. Kortom, hij lijkt de ideale man. Op het moment dat Dorothee en Alexander hun liefde willen bezegelen door te gaan samenwonen, vertrekt de laatste naar Parijs om nog wat zaken af te handelen. Enkele dagen later verschijnt hij niet op een afspraak met Dorothee. Ze maakt zich zorgen en neemt een kijkje in zijn appartement. Daar treft ze haar geliefde aan, gruwelijk vermoord en potsierlijk tentoongesteld als een soort Assepoester. Malina voelt zich ten opzichte van haar vriendin verplicht om de moordenaar op te sporen. Samen met haar partner gaat ze aan de slag en doet ze een aantal schokkende ontdekkingen
De schaduwmoorden roept bij mij wat gemengde gevoelens op. Enerzijds is het boek spannend en verrassend, anderzijds blijft het ook oppervlakkig en gewoon. Het lijkt bijna onmogelijk om al deze tegenstrijdige elementen in een verhaal te verenigen, maar Kalman heeft het toch gedaan. Op momenten dat het boek mij echt in zijn greep begon te krijgen, kabbelde het weer rustig verder en bleef ik zitten met een anticlimaxgevoel. Hierdoor kwam ik nooit echt helemaal in het verhaal. Erg jammer, want het idee achter dit boek is prima en de karakters zijn best leuk. Met name de afwisseling van het verhaal met dagboekfragmenten van de dader sprak mij aan. Het op peil houden van de plot laat echter af en toe wat te wensen over. De ontknoping viel bijvoorbeeld een beetje tegen. Met een paar eenvoudige ingrepen zou dit naar mijn idee al verholpen kunnen worden. Kalman heeft dit nagelaten en daardoor blijft dit boek wat in zijn eigen schaduw staan. Toch heeft Kalman absoluut het potentieel om een belofte voor de toekomst te zijn. Dus, het Duitse antwoord op Nicci French? Nee, maar de poging is aardig en geeft hoop voor de toekomst.
1
Reageer op deze recensie
