Hebban recensie
Aangrijpend en spannend
De stilte van de storm is de debuutthriller van Jeff Rovin. Mijn kennismaking met deze schrijver is goed bevallen. Jeff Rovin heeft een aangrijpend en spannend boek geschreven dat (voorzover je daarvan kunt spreken) valt te typeren als een technothriller.
Tijdens een zeer geheime missie komt een Amerikaanse onderzeeër voor de kust van de Zuidpool in botsing met een spionerende Chinese duikboot. Na de crash zinken beide boten naar de zeebodem en ziet het er somber uit. Hun enige hoop is het ingevlogen L.A.S.E.R.-team dat gespecialiseerd is in moeilijke reddingsoperaties. De opdracht van dit team is duidelijk: het redden van de bemanning heeft niet de hoogste prioriteit. Het hoofddoel van de missie is, zorgen dat de revolutionaire onderzeeër niet in verkeerde (Chinese) handen valt. Ook als dit leidt tot de vernietiging van de onderzeeër met de voltallige bemanning
Met de ramp van de Koersk nog vrij scherp op mijn netvlies begon ik in De stilte van de storm. Al snel bleek het boek meer dan een spannend verhaal te zijn. Het plot van een geheime duikbootmissie die niet volgens plan verloopt, is niet superorigineel. Er zijn al verschillende films met dit thema verschenen. Wat geeft het boek van Rovin dan net dat beetje meer? Rovin weet met zijn boek een bepaald gevoel over te brengen. Je voelt je als lezer al heel snel betrokken bij het verhaal. Het veelvuldige gebruik van technische termen en wetenswaardigheden heeft mij als leek ( en vrouw) niet gestoord. Het verhaal kon het hebben. Over de karakters kom je niet heel veel achtergronden te weten, maar door een krachtige positionering krijg je toch een goed inzicht in de personen. Het is makkelijk om betrokken te raken bij hun beslommeringen. In De stilte van de storm komen loyaliteit, moed, het landsbelang en de drive tot overleven steeds met elkaar in conflict. Dit levert duivelse dilemmas op voor het reddingsteam. Is hun missie heiliger dan de levens van de Amerikaanse bemanning? En, stel dat ook het redden van de Chinese bemanning tot de mogelijkheid behoort, in hoeverre schaadt dat dan het landsbelang? De gekozen oplossingen kunnen onmogelijk alle partijen tevreden stellen.
Van de beschrijvingen van de steeds uitzichtlozere situatie en het toenemende gebrek aan zuurstof in de duikboten kreeg ik het als lezer Spaans benauwd. Stel je voor dat je op de bodem van de zee ligt en dat er geen enkele uitweg lijkt. De bemanning van de Koersk heeft dat echt moeten meemaken, gruwelijk om zo aan je einde te komen. Het onder ogen zien van de dood opent de bemanning in De stilte van de storm de ogen. Als het leven ineens zichtbaar eindig is, herontdekken mensen hun kernwaarden weer. Prachtige filosofieën over Yin en Yan boeten drastisch in aan waarde, ze redden immers je leven niet. De belangrijkheid van het werk is niet langer verheven boven familiebanden. Gemaakte fouten en gemiste kansen behoren tot de schrijnende werkelijkheid.
Jeff Rovin heeft met De stilte van de storm een prachtig debuut neergezet. Het heeft mij een paar aangename uurtjes bezorgd. Ik ben benieuwd naar zijn volgende boek en of hij daarin hetzelfde kwaliteitsniveau kan handhaven.
Tijdens een zeer geheime missie komt een Amerikaanse onderzeeër voor de kust van de Zuidpool in botsing met een spionerende Chinese duikboot. Na de crash zinken beide boten naar de zeebodem en ziet het er somber uit. Hun enige hoop is het ingevlogen L.A.S.E.R.-team dat gespecialiseerd is in moeilijke reddingsoperaties. De opdracht van dit team is duidelijk: het redden van de bemanning heeft niet de hoogste prioriteit. Het hoofddoel van de missie is, zorgen dat de revolutionaire onderzeeër niet in verkeerde (Chinese) handen valt. Ook als dit leidt tot de vernietiging van de onderzeeër met de voltallige bemanning
Met de ramp van de Koersk nog vrij scherp op mijn netvlies begon ik in De stilte van de storm. Al snel bleek het boek meer dan een spannend verhaal te zijn. Het plot van een geheime duikbootmissie die niet volgens plan verloopt, is niet superorigineel. Er zijn al verschillende films met dit thema verschenen. Wat geeft het boek van Rovin dan net dat beetje meer? Rovin weet met zijn boek een bepaald gevoel over te brengen. Je voelt je als lezer al heel snel betrokken bij het verhaal. Het veelvuldige gebruik van technische termen en wetenswaardigheden heeft mij als leek ( en vrouw) niet gestoord. Het verhaal kon het hebben. Over de karakters kom je niet heel veel achtergronden te weten, maar door een krachtige positionering krijg je toch een goed inzicht in de personen. Het is makkelijk om betrokken te raken bij hun beslommeringen. In De stilte van de storm komen loyaliteit, moed, het landsbelang en de drive tot overleven steeds met elkaar in conflict. Dit levert duivelse dilemmas op voor het reddingsteam. Is hun missie heiliger dan de levens van de Amerikaanse bemanning? En, stel dat ook het redden van de Chinese bemanning tot de mogelijkheid behoort, in hoeverre schaadt dat dan het landsbelang? De gekozen oplossingen kunnen onmogelijk alle partijen tevreden stellen.
Van de beschrijvingen van de steeds uitzichtlozere situatie en het toenemende gebrek aan zuurstof in de duikboten kreeg ik het als lezer Spaans benauwd. Stel je voor dat je op de bodem van de zee ligt en dat er geen enkele uitweg lijkt. De bemanning van de Koersk heeft dat echt moeten meemaken, gruwelijk om zo aan je einde te komen. Het onder ogen zien van de dood opent de bemanning in De stilte van de storm de ogen. Als het leven ineens zichtbaar eindig is, herontdekken mensen hun kernwaarden weer. Prachtige filosofieën over Yin en Yan boeten drastisch in aan waarde, ze redden immers je leven niet. De belangrijkheid van het werk is niet langer verheven boven familiebanden. Gemaakte fouten en gemiste kansen behoren tot de schrijnende werkelijkheid.
Jeff Rovin heeft met De stilte van de storm een prachtig debuut neergezet. Het heeft mij een paar aangename uurtjes bezorgd. Ik ben benieuwd naar zijn volgende boek en of hij daarin hetzelfde kwaliteitsniveau kan handhaven.
1
Reageer op deze recensie
