Appel blijft een kei!

Al jaren ben ik een groot fan van het werk van René Appel. Juni is dan ook een goede maand voor mij. Appel trakteert zijn fans in die maand namelijk maarliefst op twee verhalen. Enerzijds schreef hij het cadeauboekje voor de maand van het spannende boek en tevens verscheen zijn nieuwe thriller Loverboy. Een thriller die ik weer ouderwets heb verslonden.
In Loverboy speelt schrijfster Yoka Kamphuys de hoofdrol. Yoka schrijft misdaadromans over privé detective Anouk Akkerman. Regelmatig onderzoekt hoofdpersoon Anouk of de mannen van haar cliënten een scheve schaats rijden. Yoka zou Anouk zelf ook wel willen inhuren. Haar huwelijk loopt niet erg lekker. Haar man Hans is journalist voor een krant en moet wel erg vaak weg voor zijn werk. Yoka begint te vermoeden dat Hans een verhouding heeft. Yoka kruipt in de huid van Anouk en gaat op onderzoek uit. Tot haar grote ontzetting kloppen haar vermoedens, Hans gaat inderdaad vreemd. Om de pijn en het verraad beter aan te kunnen, transformeert Yoka steeds verder in haar alter ego Anouk, met alle gevolgen van dien. Fantasie en werkelijkheid blijken toch minder vloeiend in elkaar te grijpen als Yoka dacht…
Appels ‘USP’ (Unique Selling Point) is het uitspreiden van een grijze deken over een verhaal waaronder de karakters worstelen met intriges en tegenslagen. De broeierige sfeer is door het hele verhaal heen voelbaar en maakt de minder expliciet beschreven ontwikkelingen in het verhaal toch begrijpelijk voor de lezer. Ook in Loverboy heeft hij dat uitstekend gedaan. Het verhaal grijpt je aan, kluistert je ogen aan de pagina’s en laat je nog niet helemaal los als de laatste bladzijde is verslonden. Appel weet op mij altijd een gevoel over te brengen waar ik nog even in blijf hangen als het boek uit is en dat is op zich al een compliment waard.
Het leuke aan Loverboy is dat de feitelijke en fictieve wereld in het verhaal steeds verder met elkaar verweven raken. Dit gebeurt op een geloofwaardige en vloeiende manier. Het verhaal kabbelt rustig over de pagina’s zonder al te veel verrassingen, maar de uitstekende karaktertyperingen maken het toch pakkend en spannend. Toch blijkt de ontknoping weer net even anders te zijn dan verwacht en krijgt het verhaal daardoor in de staart nog een andere lading mee. Appel heeft mij met dit verhaal wederom niet teleurgesteld. Ik was fan, ik ben fan en ik blijf fan.