Vermakelijk, maar verwachting niet helemaal waargemaakt

Het boek begint met twee gruwelijke moorden in een huis aan de Apollolaan in Amsterdam. Het blijkt om een gepensioneerde kolonel te gaan die jaren van de aardbodem verdwenen leek. De kolonel hangt beneden aan het plafond en zijn vriendin ligt boven in het bed. Maar er zit ook een nog levende jongen in de kast, die alles heeft kunnen zien. Neli Panka en haar rechercheteam zetten direct alles op alles om de zaak op te lossen. Ze krijgt hierbij, tegen wil en dank, hulp van Eugene Hamer. Hamer is als adviseur van Defensie ook op de zaak gezet. De moordenaar laat een bericht voor ze achter op de spiegel in de badkamer, geschreven met het bloed van de slachtoffers. Al snel blijkt de moordenaar een groter plan te hebben en volgen er meer moorden…

Het plot is goed en veelbelovend. Een moordenaar die zijn moorden in koele bloede pleegt, beschreven met allerlei gruwelijke details mét daarbij een nog levende jongen in een kast. Je ziet het direct voor je en je wil ook meteen weten wie dit gedaan heeft!
Het decor is fijn. Omdat het zich in Nederland afspeelt, heb je hierdoor een veel realistischer beeld van de omgeving. Het speelt zich, voor een deel althans, af binnen Defensie, en met een vader die beroepssoldaat was, spreekt dit tot mijn verbeelding.
De karakters zijn goed en spreken me erg aan. Hamer blijft erg mysterieus en dat maakt hem interessant. Met Neli, Melissa en Ester zitten er ook een aantal sterke, stoere vrouwen in het verhaal. Dat spreekt mij altijd extra aan.
Ook de Bijbelteksten en de verwijzingen naar bekende seriemoordenaars zijn goed verweven door het verhaal.

Echter heb ik toch wel een aantal kanttekeningen. Ondanks dat het er veelbelovend uitziet, kon de spanning mij niet pakken. Al vrij vroeg, extreem vroeg, in het verhaal werd duidelijk wie het gedaan zou moeten hebben. Soms is er op het einde nog een verassing, maar die bleef uit. Dat is toch wel mijn grootste minpunt aan het boek. Het lag er echt te dik bovenop. Hierdoor was het geen puzzel om op te lossen en dat is een gemis.

Soms moest ik zinnen teruglezen, omdat het qua zinsopbouw niet goed liep, dat stoorde me. Bijv. ‘alsof ze langzaam verteerd werd door een heftige emotie die haar van binnenuit verteerde’ (blz. 62).
Ook at deze meneer, die op hoog niveau opereert als Korps Commando en geheim agent, alleen maar hamburgers en dronk koffie. Leeft een type als dit zo ongezond? Dat lijkt me ongeloofwaardig. En waarom moet dat steeds worden benoemd? Ik vond het storend.
Neli is een alleenstaande moeder, maar vliegt regelmatig de deur uit. Soms moest ik terug bladeren om nog eens na te lezen wat ze dan met haar dochter deed. Soms is dat duidelijk, soms ook niet. Het gegeven van een supersterke vrouw in een van de hoofdrollen is heel tof, maar ook hier wel wat slordig en ongeloofwaardig uitgewerkt af en toe.

Al met al heb ik wel genoten van dit boek, ik heb me vermaakt, maar vanwege de slordigheid en met name het al vroeg verraden van de dader, kan ik echt niet meer geven dan drie sterren. Ik ben wel benieuwd hoe het verder gaat met de karakters, dus een volgend boek in de reeks zou ik wel weer gaan lezen.