Een zeer indrukwekkend boek!

Wauw, wat een ontzettend indrukwekkend verhaal!

Het boek is opgedeeld in drie delen. In het eerste deel beschrijft Petra hoe ze het turnen heeft ervaren: hoe het begon als een sport vol plezier en hoe dat omsloeg naar angst. Er was rivaliteit onder de turnsters, maar vooral een trainer die zijn turnsters niet goed behandelde. Het ging van schelden naar manipuleren, het dagelijks wegen van jonge, kwetsbare turnsters en uiteindelijk fysiek geweld. Dit zorgde voor angstige gevoelens bij Petra en natuurlijk voor een onveilige sfeer in de turnzaal. Dit heeft Petra enorm rauw en krachtig beschreven: hoe haar gedachten angstig waren, hoe ze aan zichzelf twijfelde, maar ook wist dat dit niet was hoe het hoorde en zich ertegen uitsprak. Soms vond ik het best heftig om te lezen en moest ik het even laten bezinken. Ik heb zelf geturnd (gelukkig alleen maar goede ervaringen, maar ik deed dan ook geen topsport), en door mijn eigen ervaring én Petra’s schrijfstijl kon ik me goed inleven.
In het tweede deel is Petra gestopt met turnen. Ze kan de onredelijke werkwijze van de trainer niet meer aan. Haar lichaam is op, haar geest is moe. De wereld gaat door, maar haar leven speelde zich bijna elf jaar lang af in de turnzaal. Hoe pak je het leven dan weer op?
In het derde deel onderneemt Petra actie. De trainer die haar – en veel andere turnsters – onrecht heeft aangedaan, moet worden gestopt. Maar dit probleem ligt niet alleen bij deze specifieke trainer. De harde aanpak van turnsters (en andere sporters) gebeurt op veel meer plekken. Er worden onderzoeken uitgevoerd, zaken geopend, en Petra zet zich met al haar energie in voor een veiligere sportwereld. Helaas gaat er enorm veel mis binnen de organisaties die de onderzoeken uitvoeren.
Dan besluit Petra haar pijnlijke en traumatische ervaringen om te zetten in iets krachtigs.
Ik vond het een indrukwekkend en krachtig verhaal. Ik kon me erg goed inleven in hoe Petra zich heeft gevoeld. De schrijfstijl is open en duidelijk en leest enorm vlot. Als ik het boek weglegde, dacht ik er nog steeds over na. De boosheid, het onrechtvaardige gevoel en de angst heeft Petra ontzettend goed over kunnen brengen. Maar dit is absoluut geen ‘kijk hoe zielig ik ben’-verhaal. Ze beschrijft hoe ze deze ervaringen omvormt, hoe ze actie
onderneemt voor een veiligere sportwereld en hoe ze haar pijn omzet in kracht.
Dat was erg inspirerend. Ook als je geen fan bent van turnen, is dit alsnog een enorm interessant verhaal. Het is ook een enorm belangrijk onderwerp. Want het gaat niet alleen om turnen, maar ook over de trainers, hun aanpak en hoe de organisatie hiermee omgaat. Toen ik het boek uit had, was ik er even sprakeloos van.