De denkwereld van een dertienjarige is diepzinniger

Wat een enorme teleurstelling is dit boek! Voor de tweede keer in de historie geef ik 1 ster. Voordat ik er woorden aan vuilmaak: ik heb mijn vriendin kunnen overtuigen een middag vrij te maken voor een second opinion, maar gelukkig stelde zij dezelfde diagnose: dit boek is het verbranden meer dan waard. De schrijfstijl laat zich samenvatten in de volgende zin: de denkwereld van een dertienjarige is diepzinniger. Geen flauw idee waarom dit boek op sommige plaatsen is opgehemeld en och heden, er zijn zelfs tv-minuten aan dit kleinood verspild. Het leesniveau doet denken aan de jeugdboeken die ik met plezier tot mijn elfde las. Het is onaardig je eigen jeugd te ontkennen maar dat betekent niet dat deze in een 'volwassen' roman hoeft te worden gereïncarneerd.

Het taalgebruik is zoals je kunt vermoeden enorm simpel en het verhaal is nauwelijks een verhaal. De achterflap belooft vileine humor maar ik heb het met de beste wil van de wereld niet gevonden. Het verhaal is hoogstens een petit histoire die prima in een bladzijde of 22 had kunnen worden afgedaan, in plaats van in 220. Opmerkelijk: in het dankwoord wordt verwezen naar een aantal situaties die in het boek niet of nauwelijks aandacht krijgen. Ik heb me er met tegenzin doorheen geworsteld omdat ik stiekem de hoop had dat het ergens nog beter zou worden, en omdat de dikte van het boek de worsteling te overzien houdt.

Dit boek is het perfecte cadeau voor iemand die je niet mag, terwijl je op het moment suprême nog aardig overkomt ook. Dichtslaan dat boek. Of overslaan. Nog beter!