Een mooie historische roman met een onverwachte wending

De eerste indruk was al goed na het lezen van de sneak preview van de Rozentuin van Tracy Rees. Het smaakte naar meer. Ik schreef me in voor de Hebban leesclub en vervolgens belandde het boek fysiek in de brievenbus.

- Eerste indruk -
Toen ik de Rozentuin in handen had viel me de sticker op het boek op: 'Voor de lezers van Lucinda Riley'. Dat is mooi dacht ik, want ik vind haar boeken erg leuk en fijn om te lezen. Hopelijk kan ik dit boek dan ook zo waarden.
De Nederlandse kaft is ook mooi opgebouwd door het kleurgebruikt en de scherpte waardoor het dromerig en mysterieus oogde. Aan de binnenkant van de omslag was de afbeelding van de kaft ook in kleur afgedrukt (een mooi detail).
Voor mij hadden de letters aan het binnenkant nog wat groter gekund zodat het wat gemakkelijker te lezen was. De indeling van hoofdstukken met namen, plaats en datum zorgden ervoor dat het duidelijk was vanuit welk perspectief er op welk moment gesproken werd.

- Titel -
Tijdens het lezen waren de verwijzingen naar de titel mij weinig opgevallen, maar achteraf na een goede leesclub discussie kwam ik erachter dat er wel regelmatig naar verwezen werd, maar mij dit niet opgevallen was. Wel vond ik de symboliek van de roos (vreugde, geluk, genegenheid en liefde) mooi terugkomen in het boek. De hoofdpersonen hebben samen voor elkaar gezorgd waardoor hun leven er rooskleuriger uit ging zien.

- Personages -
Wat betreft de hoofdpersonen ging het eerst om drie personages. Olive een jongedame die als ongehuwde vrouw een kind wil adopteren en een eigen stichting opzet. Mabs die als kind aan het werk gaat om voor het gezin te zorgen en dan hebben we Otty die als kind weinig aandacht krijgt van haar ouders. Later in het boek komt daar het perspectief van Abigail (de moeder van Otty) erbij en ontrafelt zich het geheim waar het boek zich om draait. Het geheim dat Abigail een affaire had met haar oude geliefde is lang geheim gebleven en hield mij als lezer wel nieuwsgierig naar vervolg.

Naast de hoofdpersonen komen er nog veel andere personages (kort) aan bod. Zo hebben we Jill een meisje van de straat dat gediscrimineerd wordt, meneer Harper waarvan je denkt dat hij de partner gaat worden van Olive en meneer Finch die het leven van zijn vrouw zuur maakt en haar onderuit probeert te halen. Wat ik heel mooi vond is dat het verhaal zich ontwikkelde rondom de mannen die de vrouwen kleineerden door hen niet zichzelf te laten zijn. Waar de mannen zoals meneer Harper en meneer Finch eerst als nette heren beschreven werden, rukte Rees de maskers als het ware af waardoor hun ware aard tevoorschijn kwam en de onderdrukking naar voren kwam.
Sommige personages hadden nog meer aan bod mogen komen in het boek waardoor er minder losse eindjes zouden zijn of Rees zou er nog een nieuw boek over kunnen schrijven.

- Schrijfwijze -
Doordat er tussen de verschillende personages gewisseld werd, las het boek vlot door. Je kon gemakkelijk als je nog even tijd had, het boek erbij pakken om nog even een hoofdstuk te lezen. Wel had ik meerdere hoofdstukken van hetzelfde perspectief achter elkaar willen lezen, maar het perspectief werd elk hoofdstuk afgewisseld. Daardoor was het soms veel schakelen als je juist wat meer te weten wilde komen over een specifiek personage.

- Thema -
Het boek zat volg wijze levenslessen zoals 'volgens mij kun je alles bereiken wat je maar wilt' of 'In deze grote, geweldige wereld is er plaats voor ons allemaal'. Na het lezen van dit boek kom je erachter hoe mensen elkaar kunnen kleineren en hoe we elkaar als mensen meer zouden mogen respecteren en het beste met elkaar voor zouden moeten hebben. Thema's als vriendschap, ouderschap, financiën, werk en discriminatie heeft Rees mooi door het verhaal verweven.

- Eindoordeel -
Al met al ben ik erg positief over dit boek en ga ik zeker andere boeken van Tracy Rees lezen. Ik geef dit boek 4 sterren.