Intens prachtig

Zo'n boek waarbij ik niet goed weet wat ik daarna kan of wil lezen.
Jandy Nelson is een waanzinnig goede verteller die je meevoert in het verhaal.

Een aantal van mijn lievelingszinnen (zonder echte spoilers):

"Ik ben gebiologeerd door zijn vreugdequotiënt."

"De drie passen tussen ons in voelen als drie lichtjaren en ik weet niet hoe ik die moet overbruggen."

"De coolste jongens zijn niet bang om feminist te zijn, Lennie."

"Ik moet volgens deskundigen praten over wat ik doormaak, maar ik kan het niet. Ik zou een nieuw alfabet nodig hebben, eentje gebaseerd op vallen in een diep gat, op verschuivende aardlagen, op een diepe, allesverslindende duisternis."

"Voor het eerst van ons leven, bevind ik me ergens waar ze me niet kan vinden en ik heb geen kaart voor haar die naar mij leidt."