Spannend maar niet enorm sterk

Het boek is een typische ‘whodunit’. Bijzonder is echter dat je het verhaal niet alleen op twee manieren krijgt te lezen, maar ook in tegenovergestelde chronologie. Marjolein vertelt de gebeurtenissen vanaf de bedreiging door een leerling tot aan het moment dat ze wordt vermoord Het verhaal van Marlieke begint juist bij de moord en heeft vanaf hier twee delen: aan de ene kant wat er daarvoor gebeurd is, aan de andere kant wat er daarna nog gebeurd. Je krijgt zo langzaamaan telkens meer informatie die samenkomt in de ontknoping.

De verdenking wordt telkens op iemand anders gelegd. Als je maar diep genoeg in de levens van mensen duikt, blijken er meer motieven voor moord te zijn dan je zou denken. Zo komen er dus ook diverse geheimen van de personages aan het licht. Daarnaast bekijk je ook de personen door verschillende ogen: je ziet zo niet alleen de positieve kanten van iemand, ook de negatieve worden belicht.

Het boek is spannend en heeft ook een sterk psychologisch karakter. Het is geen kwestie van bruut geweld, juist de subtiele manier waarop mensen op elkaar inspelen maakt ze kapot. Als je geïnteresseerd bent in onderwijs is ook die verhaallijn erg leuk om te lezen. Het is absoluut niet de beste thriller die er is, maar het houdt je aandacht vast en je bent absoluut benieuwd wie de dader nu uiteindelijk is. Ondanks diverse personages, verhoudingen en gebeurtenissen zijn er geen losse eindjes en komt alles op onverwachte wijze samen in het plot.