“En jij? Jij hoeft niets te doen. Het alleen maar te vergeten.”

Wat een hartverscheurend mooie roman. ‘Schemerleven’ doet je nadenken over de keuzes die je in het leven maakt. Over verliefd zijn, liefde, teleurstelling en pijn. Over een leven dat uiteindelijk niet het jouwe mocht zijn. Hoe alles afhangt van keuzes die je maakt, elke dag opnieuw. Hoe kort een mensenleven ook is.

Frieda komt na de plotse dood van haar man Louis in een verzorgingstehuis terecht. Ze begint zich af te vragen of haar eerste jeugdliefde Otto nog in leven is. Doorheen de verschillende hoofdstukken krijgt de lezer vervolgens het volledige plaatje, zowel het heden als het verleden. Het jeugdverhaal van Frieda komt binnen. Ik heb heel hard meegevoeld met haar personage. Haar hoop, teleurstelling en verdriet.

‘Schemerleven’ is voor mij de vijf sterren meer dan waard. Het is een vlot verhaal met veel diepgang, interessante personages en het weet een aantal gevoelige snaren te raken.

“Maar altijd, altijd bleven er die twee voetjes.”

“En jij? Jij hoeft niets te doen. Het alleen maar te vergeten.”