Niet origineel, maar leest lekker weg

Het is alweer een flinke tijd geleden dat ik voor het laatst een boek van Kristen Ciccarelli las. In 2017 debuteerde deze auteur met het eerste boek in de “Iskari” trilogie en uiteindelijk las ik deze serie met veel plezier. Dit was wel voordat mijn leesvoorkeuren meer begonnen te verschuiven en voordat ik mider young adult (en vooral minder young adult fantasy) ging lezen. Ik lees deze boeken nog wel, maar ik ben wat meer kieskeurig geworden. Toen ik Heartless Hunter op meerdere internationale boekenblogs voorbij zag komen, werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Dit kwam voornamelijk door de positieve recensies, want dit is een verhaal over een heks en een heksenjager en dat zien we de laatste tijd vaker voorbij komen. Dit is het eerste deel in een nieuwe serie van Ciccarelli, namelijk “The Crimson Moth”. Het is dan ook des te verwarrender dat dit boek zowel als Heartless Hunter als The Crimson moth is uitgegeven.

Omdat ik zo van de eerdere boeken van Ciccarelli had genoten, warenmijn verwachtingen voor dit eerste deel in een nieuwe serie vrij hoog. De positieve recensies die ik van dit boek las droegen hier zeker aan bij. Waar ik blij mee was is het feit dat de personages ouder lijken dan de gemiddelde leeftijd van de personages in een YA boek. Rune is als ik het mij goed herinner achttien, maar Gideon is al in de 20. Ik verwachtte een makkelijk leesbaar boek met een interessante verhaallijn. Mijn verwachtingen zijn zeker uitgekomen.

In dit verhaal volgen we Gideon en Rune. Rune is een heks, maar dit moet ze geheim houden. In de republiek waarin ze woont worden heksen namelijk gevreesd en ter dood gebracht. Om dit te voorkomen helpt Rune ze ’s nachts stiekem ontsnappen als The Crimson Moth. Overdag speelt ze de rol van keurige socialite en bezoekt en geeft ze feesten voor de rijkere burgers. Gideon is een fanatieke heksenjager en probeert The Crimson Moth te pakken te krijgen. De paden van Rune en Gideon blijven elkaar maar kruisen, zeker ook omdat zijn broer Rune’s beste vriend is. Hij heeft zijn vermoedens, maar wat moet hij doen als Rune echt The Crimson Moth is? En wat nou als hij ook nog eens gevoelens voor haar ontwikkeld? De personages zijn goed uitgewerkt voor de rol die ze in dit verhaal toebedeeld hebben gekregen. Ze zijn niet uniek of origineel, maar wel interessant. Vooral bepaalde ontwikkelingen wisten mijn interesse te wekken en vast te houden.

Dit boek is vlot geschreven. De hoofdstukken zijn kort en worden afwisselen vertelt vanuit Gideon en Rune. Ik moest er wel weer even na wennen dat de ateur het verhaal in de derde persoon heeft geschreven, want dat was alweer even geleden voor mij. Ik vind dit meestal neit zo prettig, want hierdoor blijf ik een soort van afstand voelen. Dat is hier ook wel gebeurt, ik zag weinig groei in de personages. Dat is voor dit verhaal niet erg. Het boek leest makkelijk weg en dat is ook precies de bedoeling voor de YA lezer.

Het verhaal zelf is ook niet bijster origineel en zelfs een beetje voorspelbaar. Ik zag gebeurtenissen al van een behoorlijke afstand aankomen, maar op de een of andere manier geeft dit hier niet. Ik zat van begin tot eind in het verhaal en het einde maakt mij nieuwsgierig naar hoe het verder gaat.

Heartless Hunter van kristen Ciccarelli is wel een van de verrassingen van de afgelopen tijd. Het is lang geleden dat ik oprecht van een YA fantasy heb genoten, ook al was het verhaal vrij voorspelbaar en niet erg origineel. Het leest lekker weg door de korte hoofdstukken en het einde maakt nieuwsgierig naar meer.