Verwachting ingelost!

Een strakgespannen spanningsboog, personages van vlees en bloed, satire van de bovenste plank: ook In blijde verwachting is weer smullen van begin tot einde. Haarscherpe observaties met levendige beschrijvingen van de non-verbale en verbale communicatie van mensen. Kleine trekjes en gebeurtenissen die worden uitvergroot. De beperkte wereld van een universitaire campus waar alles belangrijk lijkt wat daarbuiten compleet onopgemerkt voorbijgaat. Narcistische personages die genadeloos op hun bek gaan.

Eerder genoot ik al van Marcs drie andere campusromans, die zich ook afspelen op de BrU, een fictieve universiteit in Noord-Brabant die heel echt lijkt.

In elk van Marcs boeken zit wel een narcistisch personage dat je op diens bek wil zien gaan – en dat gebeurt meestal ook! Heerlijk om zo’n blaaskaak ongenadig van zijn troon te zien vallen. Deze campusromans zijn het beste bewijs dat je geen grote drama’s of actie nodig hebt om spannende pageturners te schrijven. De humor is subtiel, zit in de kleine dingen en bouwt stelselmatig op.

Elk boek heeft andere hoofdpersonages, maar heel wat personages duiken in meerdere boeken op. Hoofdpersonages worden nevenfiguren, nevenfiguren worden hoofdpersonages. Stiekem is de BrU de hoofdrolspeler, en de dwaasheid van de geleerde mens met al diens kleine tekortkomingen.

Er staat geen woord te veel in Marcs boeken. Elk hoofdstuk, iedere scène, elk detail draagt bij tot het geheel en het verhaal gaat op kruissnelheid richting een onafwendbaar plot.

‘Pittig’ detail: Marc Swerts werkt aan de Universiteit van Tilburg. Hij weet dus maar al te goed hoe het eraan toegaat achter de coulissen van de universiteit. En dat voel je ook. De BrU bestaat niet, maar dat vergeet je van zodra je ogen over de pagina’s schieten. Als Vlaming die in Nederland woont, voelt hij de subtiele verschillen tussen de Vlaamse en Nederlandse cultuur en manier van communiceren feilloos aan, zonder te veralgemenen. Hij spaart hierbij niemand.