'Sommig verdriet zet zich vast als een oester op een dakpan en zit daar stilletjes, maar hardnekkig en laat zich niet wegspoelen'.

Prachtige kleine roman over de onmogelijke, maar diepe liefde, van de 20 jarige Olga en 60 jarige Frank. Haar eerste liefde en zijn laatste.
De grote verschillen in leeftijd, status en levenservaring vormen de eerste vijf jaar geen belemmering voor hun liefde. Keerpunt is het moment dat Frank haar ten huwelijk vraagt en Olga daar bedenktijd voor wil. Kort daarop ontmoet ze de student met wie ze later trouwt en met wie door de wereld reist vanwege zijn werk voor de VN. Olga wordt ernstig ziek en denkt weer terug aan Frank en gaat gebukt onder schuldgevoel dat ze toch voor de jeugd heeft gekozen. Toch is ze Frank nooit vergeten, de gedeelde passie voor de literatuur, mist ze bij Harald.
Zwevend tussen twee werelden waarvan ze niet kan kiezen. De onconventionele Frank en pragmatische Harald.
Het verhaal heeft twee tijdlijnen: circa 10 of 12 jaar geleden toen haar relatie met Frank begon, en als ze Olga 30 is en zich onder behandeling van een psychiater stelt om haar ziekte te verwerken. Na het consult ziet ze een aankondiging over stillevens uit de negentiende eeuw.
Frank verzamelde stillevens en heeft Olga een kostbaar doek , een vanitas, nagelaten Zijn kostbaarste bezit.
De titel Oesters verwijst naar meerdere mogelijkheden: het gesloten karakter van Olga - de voorkeur van Frank voor oesters - de oorhangers met de barokparels die Frank haar cadeau heeft gedaan - en het libido verhogende effect van oesters.