Als de eend de dood ontmoet, is hij bang dat deze hem komt halen. Voordat het zover is, hebben de eend en de dood eerst nog van alles te bespreken.

Een ontmoeting met de dood

‘Er zijn eenden die zeggen dat je een engel wordt, en dat je dan op een wolk zit en naar beneden kunt kijken.’ ‘Dat zou kunnen,’ zei de dood. ‘Vleugels hebben jullie toch al.’

Heb jij wel eens nagedacht over wat er gebeurt als je doodgaat? Hoe zou de dood eruitzien? In ‘De eend, de dood en de tulp’ wordt de eend achtervolgd door een figuur die zich voorstelt als de dood. Eerst is ze een beetje bang, omdat ze denkt dat hij haar al komt halen. Gelukkig blijkt de dood eigenlijk heel aardig te zijn. Met zijn glimlachend doodshoofd en lange, geruite jas ziet hij er zelfs een beetje grappig uit. Samen brengen ze een paar dagen door en de eend kan al haar vragen aan de dood stellen, zodat ze uiteindelijk niet meer bang is.

Wolf Erlbruch geeft de ontmoeting tussen de eend en de dood vorm door middel van bescheiden, maar zeker bijzondere illustraties in beige kleuren. De eenvoud van de afbeeldingen ondersteunt de nuchtere manier waarop er over de dood gesproken wordt. Eend zit namelijk vol vragen. Wat is de dood eigenlijk? Wat gebeurt er dan met je? En wat gebeurt er met de wereld? De dood geeft op sommige vragen een antwoord, maar niet op allemaal. Daardoor word je geprikkeld om zelf na te denken. Wat denk jij? Word je misschien een engel, zoals de eend voorstelt? Of denk je iets heel anders?

Het prentenboek speelt met de tegenstelling tussen het leven en de dood. Dat blijkt niet alleen uit de personages, maar ook uit de zorgvuldig gekozen woorden in de tekst. Bijzonder daarbij is dat de vriendelijk uitziende dood niet als de boosdoener wordt afgeschilderd. De eend denkt dat eerst van wel. Als de dood vertelt dat haar altijd wel iets kan overkomen, zoals een nare kou of een ongeluk, vraagt de eend: ‘En daar ga jij nu voor zorgen?’ De dood antwoordt dan: ‘Voor zo’n ongeluk, daar zorgt het leven wel voor […]’

Een beetje verdrietig is het boek wel, maar ook dat hoort bij de dood. Wat vooral bijblijft uit ‘De eend, de dood en de tulp’ zijn de inspirerende inzichten over de dood en het leven die Wolf Erlbruch presenteert voor (voor)lezers van alle leeftijden. Het boek kan helpen om het thema van de dood bespreekbaar en toegankelijker te maken. In 2008 ontving ‘De eend, de dood en de tulp’ terecht een Zilveren Griffel en een Vlag & Wimpel van de Penseeljury. Deze heruitgave werd gemaakt ter ere van de toekenning van de Astrid Lindgren Memorial Award aan Wolf Erlbruch in 2017.

Anne.

Leestip: In 'Doodgewoon' van Bette Westera staat het thema van de dood centraal in 46 mooie gedichten, met illustraties van Sylvia Weve.