Dat is wat ik zeg.....

Titel: Dit is wat ik je zeg
Auteur: Steffie Verstappen
Uitgeverij: HarperCollins
Genre: roman

‘Afscheidsbrief van een huwelijk’

Flaptekst:
‘Zij is zo’n vrouw, je kent haar wel, die lange tijd volhoudt dat ze het voor elkaar heeft. Tot ze geconfronteerd wordt met een onverwachte wending: de jarenlange affaire van haar echtgenoot.
Het dwingt haar eerlijk te kijken naar het leven waar ze middenin zit. Ze begint te schrijven. Aan haar, aan de geheime minnares. Te midden van de onvermijdelijke alledaagsheid van het leven met jonge kinderen zoekt ze naar zichzelf zoals ze dacht dat ze bedoeld was. Zo probeert ze haar leven weer naar zich toe te schrijven.’

Het boek begint met een tekst van Graham Nash voor Joni Mitchell uit 1970.
Dat zijn de enige namen die in het hele boek genoemd worden. De vrouw die die brief schrijft, haar man, de kinderen worden niet name genoemd. De minnares (jouw naam) en andere personen die terugkomen worden met vaste woorden omschreven. Of het geven van namen iets toegevoegd zouden hebben? Voor mij niet.
Het boek wat begon als een brief aan de minnares groeide uit tot een soort van dagboek. Het verhaalt het leven van een vrouw, een moeder van 2 jonge kinderen wonend in een nieuwbouwwijk, na de ontdekking dat haar man een minnares heeft.

Je ziet de omgeving en huis waarin zij woont, de omgeving waarin de minnares woont, voor je.
De kaft doet modern aan en omdat deze afwijkend is van hoe de kaft van een roman er meestal uitziet, zul je boek oppakken en bekijken.
De stijl waarin Steffie Verstappen het boek geschreven is gedurfd. Het is niet mijn stijl, al leest het makkelijk weg.
Het is een verhaal over verdriet, wanhoop, een worsteling met zichzelf en groei.
‘Dat is wat ik zeg’.

Het boek ‘Dit is wat ik je zeg’ is de debuutroman van Steffie Verstappen.