Grumpy kerstverhaal

De toon wordt meteen gezet met de heerlijke grumpy Kira. Wat ik trouwens echt verfrissend vond, eindelijk eens een vrouw die de chagrijnige rol op zich neemt. (Misschien ligt het aan mijn laatste feelgoods, maar meestal is het toch de man die die rol krijgt).

Toch had ik bij dit verhaal wat meer moeite om echt voeling te krijgen met de personages. De setting vond ik supergezellig en helemaal in kerststemming, maar ik raakte moeilijk in het verhaal. Pas voorbij de helft begon ik echt mee te leven, en tegen het einde waren er zelfs kippenvelmomenten!

Wat me het meest zal bijblijven? Het moment waarop Bennet de romance tropes op de kaarsen ontdekt. Vond ik echt heel erg goed gevonden!

Iets minder mijn ding dan de vorige twee boeken van de serie, maar nog steeds zijn drie sterren waard!