Bloederig, maar toch ook niet

In Ongenadig van Karin Hazendonk wordt je eigenlijk vanaf het begin meegenomen in het leven van een psychopaat. Stukje bij beetje wordt de "aanleiding" ook enigszins duidelijk.

Het eerste in het boek wat opvalt is hoe "eenvoudig" het geschreven is. Geen moeilijke woorden, geen overdreven lange zinnen. Gewoon lekker leesbaar voor iedereen. Dit, en de korte hoofdstukken, maakt dat het boek erg vlot leest.

Wat ook vanaf pagina 1 opvalt, is dat Sven niet normaal is. Eigenlijk is dat wel jammer. De spanningsboog zou anders liggen, als dat wat langzamer opgebouwd werd. Neemt niet weg dat er, ook vanaf pagina 1, een continue onderhuidse spanning aanwezig is.

Ergens halverwege het boek gebeurt er iets waardoor ineens de spanning compleet wegvalt. Dit voelde voor mij best een beetje vreemd. Gaandeweg wordt er nog wel weer wat opgebouwd, maar voor mijn haalde dit het topje er af.

Het einde was voor mij kort door de bocht, niet af, en om die reden ook niet bevredigend. Dit is overigens wel een heel persoonlijk iets, naar mijn idee.

Ik geef het boek 4 uit 5 sterren. Het is zeker geen slecht boek. Het leest heel makkelijk, en de spanning is er ook wel. Toch is er bijna meer drama dan thriller te vinden. En dat vond ik persoonlijk wel jammer.