Lezersrecensie
Gruwel Kabinet - Griezelig & Intrigerend
Vinden mensen je soms een beetje raar? Wil je al die gekke dingen die je op straat ziet altijd meteen oppakken? Vind je dode beesten niet gelijk vies? Lees dan vooral even door want ik weet hoe leuk het is, om soms een beetje vreemd te zijn.
Dit is namelijk zo’n titel die gelijk opvalt. Nee, dit Gruwelkabinet zit niet in Den haag, maar gaat over wetenschapster Kim McAber die (in de 21e eeuw) in een doos het notitieboekje vol aantekeningen van haar Victoriaanse voorvader dr. McAber ontdekt. Haar voorvader was ontdekkingsreiziger, filosoof en verzamelaar van vreemde en griezelige voorwerpen. De aantekeningen bieden verminking, wraak en wroeging, grafkelders en dodenakkers, galgen en guillotines, duivels en ander eng spul.
Na 125 jaar zijn deze aantekeningen, die zijn verlucht met foto’s en illustraties, eindelijk te lezen...
als je durft. :)
Wat allereerst opvalt is dat het een buitengewoon mooi & bizar boek is, over rare en macabere dingen uit het menselijke verleden. (Ik vraag me gelijk af of de auteur soms familie is van die andere rare Adams family?)
Het boek begint met een brief van Kim McAber, achterkleindochter van dr. McAber wiens verschillende aantekeningen en interessante vondsten in dit boek zijn gecatalogiseerd. Kim heeft in de kantlijn soms opmerkingen gekrabbeld om een en ander in een modern perspectief te plaatsen, want haar grootvader was erg goed van vertrouwen en had de neiging alles te geloven. Zijn nuchtere achterkleindochter kiest voor een meer wetenschappelijke benadering.
Het boek is opgesplitst in zeven hoofdstukken & een woordenlijst: Artificialia, Naturalia, Spiritualis, Scelus et Supplicium, Scientifica, Magicae en Morteum. Elk hoofdstuk bevat verschillende interessante dingen op dat gebied.
Het eerste hoofdstuk toont een aantal interessante en vreemde machines die mensen in het verleden hebben gemaakt. Eén van de meest interessante en griezelige is de Tempest Prognosticator (oftewel de Stormvoorspeller). Een apparaat vol bloedzuigers in een pot. Wist je dat bloedzuigers niet alleen in werden gezet om bij patiënten bloed te zuiveren, maar ook om storm te voorspellen? In iedere pot zat niet alleen een bloedzuiger maar ook een hendeltje. Als de bloedzuigers onrustig werden, kwamen ze tegen het hendeltje dat daarna een bel liet rinkelen. Als de bel vaak ging was er storm op komst. Gelukkig hebben we tegenwoordig weerdeskundigen en wordt bloed op een normale manier afgenomen. (Hoewel waarschijnlijk dat niet iedereen met me eens is. Ook naalden kunnen gruwelijk lijken.)
Het gebonden boek ziet er prachtig uit, met een donkere voorkant met gouden schulprand. Ook aan de binnenkant is er heel veel aandacht gestoken in het uiterlijk. Van de donkere, van kleur verstoken illustraties en foto’s tot de geschreven tekst die eruitziet alsof het op een oude typemachine is getypt of met de hand is geschreven. Elke illustratie draagt bij aan de algehele griezeligheid van de verschillende beschreven objecten en dingen.
Het is een behoorlijk fascinerend geheel. Ik kan het niet helpen dat ik de bladzijden steeds sneller wil omslaan en ieder hoofdstuk wil lezen. De ontdekkingen worden steeds vreemder en griezeliger en er valt steeds weer iets nieuws te ontdekken. Ook als het over martelwerktuig gaat, of over andere enge dingen. De terugkerende aspecten in het boek zijn de menselijke obsessie met het duister en de eindeloosheid van wreedheid. Enkele van de meest walgelijke dingen waarover ik las (en waar ik op een vreemde manier toch door gefascineerd raakte) was de tandensleutel, als je bang bent voor de tandarts is het hierna waarschijnlijk over. Wist je dat kunstgebitten al eeuwen bestaan? Ze waren er zelfs in houten vorm. Een houten kunstklepper, dat moet echt vreselijk zijn geweest.
De dood- en martelwerktuigen zijn een klein inkijkje in de wereld vol macht. Of de slakkensiroop (arme slakken), de Egyptische teen klinkt als een zeer slimme vorm van vroege prothesen, en dan had je Heksenstenen die hekserij zou afweren. Schippers bonden ze aan hun boot om veilig aan te komen, en ouders legden ze bij het bed van hun kind om ze ‘s nachts te beschermen. Een deel van die bevindingen is echt 'Ieuw, jakkes' en niet voor angsthazen.
Omdat dit een kinderboek is, denk aan een kinderversie van Atlas Obscura, zijn de illustraties niet gedetailleerd als een boek voor volwassenen. Maar voor een kinderboek, met een fictief kader, zijn ze best goed. Ook zijn de teksten bij de voorwerpen kort en (minder gedetailleerd) en is er niet echt een conclusie aan verbonden.
Evengoed zou ik dit boek willen aanraden aan wat oudere kinderen (en volwassenen) die gefascineerd zijn door onze vreemde geschiedenis en de macabere dingen die mensen in het verleden hebben uitgevonden of bedacht. Een tip, neem het boek en bovenstaande in het geheel niet te serieus. Hoe vreemder hoe beter!
Dit is namelijk zo’n titel die gelijk opvalt. Nee, dit Gruwelkabinet zit niet in Den haag, maar gaat over wetenschapster Kim McAber die (in de 21e eeuw) in een doos het notitieboekje vol aantekeningen van haar Victoriaanse voorvader dr. McAber ontdekt. Haar voorvader was ontdekkingsreiziger, filosoof en verzamelaar van vreemde en griezelige voorwerpen. De aantekeningen bieden verminking, wraak en wroeging, grafkelders en dodenakkers, galgen en guillotines, duivels en ander eng spul.
Na 125 jaar zijn deze aantekeningen, die zijn verlucht met foto’s en illustraties, eindelijk te lezen...
als je durft. :)
Wat allereerst opvalt is dat het een buitengewoon mooi & bizar boek is, over rare en macabere dingen uit het menselijke verleden. (Ik vraag me gelijk af of de auteur soms familie is van die andere rare Adams family?)
Het boek begint met een brief van Kim McAber, achterkleindochter van dr. McAber wiens verschillende aantekeningen en interessante vondsten in dit boek zijn gecatalogiseerd. Kim heeft in de kantlijn soms opmerkingen gekrabbeld om een en ander in een modern perspectief te plaatsen, want haar grootvader was erg goed van vertrouwen en had de neiging alles te geloven. Zijn nuchtere achterkleindochter kiest voor een meer wetenschappelijke benadering.
Het boek is opgesplitst in zeven hoofdstukken & een woordenlijst: Artificialia, Naturalia, Spiritualis, Scelus et Supplicium, Scientifica, Magicae en Morteum. Elk hoofdstuk bevat verschillende interessante dingen op dat gebied.
Het eerste hoofdstuk toont een aantal interessante en vreemde machines die mensen in het verleden hebben gemaakt. Eén van de meest interessante en griezelige is de Tempest Prognosticator (oftewel de Stormvoorspeller). Een apparaat vol bloedzuigers in een pot. Wist je dat bloedzuigers niet alleen in werden gezet om bij patiënten bloed te zuiveren, maar ook om storm te voorspellen? In iedere pot zat niet alleen een bloedzuiger maar ook een hendeltje. Als de bloedzuigers onrustig werden, kwamen ze tegen het hendeltje dat daarna een bel liet rinkelen. Als de bel vaak ging was er storm op komst. Gelukkig hebben we tegenwoordig weerdeskundigen en wordt bloed op een normale manier afgenomen. (Hoewel waarschijnlijk dat niet iedereen met me eens is. Ook naalden kunnen gruwelijk lijken.)
Het gebonden boek ziet er prachtig uit, met een donkere voorkant met gouden schulprand. Ook aan de binnenkant is er heel veel aandacht gestoken in het uiterlijk. Van de donkere, van kleur verstoken illustraties en foto’s tot de geschreven tekst die eruitziet alsof het op een oude typemachine is getypt of met de hand is geschreven. Elke illustratie draagt bij aan de algehele griezeligheid van de verschillende beschreven objecten en dingen.
Het is een behoorlijk fascinerend geheel. Ik kan het niet helpen dat ik de bladzijden steeds sneller wil omslaan en ieder hoofdstuk wil lezen. De ontdekkingen worden steeds vreemder en griezeliger en er valt steeds weer iets nieuws te ontdekken. Ook als het over martelwerktuig gaat, of over andere enge dingen. De terugkerende aspecten in het boek zijn de menselijke obsessie met het duister en de eindeloosheid van wreedheid. Enkele van de meest walgelijke dingen waarover ik las (en waar ik op een vreemde manier toch door gefascineerd raakte) was de tandensleutel, als je bang bent voor de tandarts is het hierna waarschijnlijk over. Wist je dat kunstgebitten al eeuwen bestaan? Ze waren er zelfs in houten vorm. Een houten kunstklepper, dat moet echt vreselijk zijn geweest.
De dood- en martelwerktuigen zijn een klein inkijkje in de wereld vol macht. Of de slakkensiroop (arme slakken), de Egyptische teen klinkt als een zeer slimme vorm van vroege prothesen, en dan had je Heksenstenen die hekserij zou afweren. Schippers bonden ze aan hun boot om veilig aan te komen, en ouders legden ze bij het bed van hun kind om ze ‘s nachts te beschermen. Een deel van die bevindingen is echt 'Ieuw, jakkes' en niet voor angsthazen.
Omdat dit een kinderboek is, denk aan een kinderversie van Atlas Obscura, zijn de illustraties niet gedetailleerd als een boek voor volwassenen. Maar voor een kinderboek, met een fictief kader, zijn ze best goed. Ook zijn de teksten bij de voorwerpen kort en (minder gedetailleerd) en is er niet echt een conclusie aan verbonden.
Evengoed zou ik dit boek willen aanraden aan wat oudere kinderen (en volwassenen) die gefascineerd zijn door onze vreemde geschiedenis en de macabere dingen die mensen in het verleden hebben uitgevonden of bedacht. Een tip, neem het boek en bovenstaande in het geheel niet te serieus. Hoe vreemder hoe beter!
1
Reageer op deze recensie
