Lezersrecensie
Romantisch kerstverhaal - Liefde in de bibliotheek
Ik volg je tot de laatste letter
Kira droomt ervan de wereld rond te reizen. Maar na de break-up met haar ex gaat ze noodgedwongen weer bij haar moeder wonen. Op weg naar het stadje dat ze zeven jaar geleden ontvluchtte slaat het noodlot toe en belandt ze met haar auto langs de kant van de weg. Gelukkig is daar de knappe Aran die haar een lift geeft.
Ik lees normaal altijd de thrillers, maar sinds kort heb ik een uitstapje gemaakt naar de feelgood zus, van De Crimecompagnie naar De Verhalenfabriek. Weer zo’n leuke naam van de uitgever.
Rond deze tijd is het heerlijk lezen, met koffie en pepernoten onder een dekentje. Het boek leest als een fijne kerstfilm. Het is voorspelbaar, maar toch heerlijk lezen. Een lekker cadeautje voor jezelf, of anderen voor niet te veel geld.
Grappig genoeg was ik al even aan het lezen, toen ik gulden las…
Ik dacht huh.. gulden? Foutje van de auteur, nee, ik heb er gewoon straal overheen gelezen dat het verhaal zich afspeelt in 1997. Voor de vintage girls erg leuk, want er komen allemaal nostalgische herinneringen naar boven van cassettebandjes, walkmans en een tijd zonder mobieltjes. (Dat had toch ook echt wel charme…)
Ik ga niet te veel verklappen, maar de beeldende schrijfstijl van Jonne ten Duis neemt je echt helemaal mee in de winterse sferen van het dorpje Willingsveen. De setting van de bibliotheek maakt het verhaal nog leuker.
Behalve de opbouw en decor van het verhaal, krijg je echt een inkijkje in de hoofdpersonage, Kira. Wat best knap is in een relatief kortverhaal. Het maakt tegelijkertijd nieuwsgierig naar andere boeken van deze auteur en of dit misschien een bibliotheek-serie wordt?
En ook van de andere bewoners uit haar geboorteplaats krijg je in dit winterse verhaal een warm hart. Doe mij ook zo’n bibliothecaresse Riet, die Kira goed en wijs advies geeft en tegelijkertijd een pittige ondernemende dame is.
Het warme thuisgevoel staat alleen haar andere plannen in de weg. Zal er nog iets terecht komen van haar dromen?
Kira droomt ervan de wereld rond te reizen. Maar na de break-up met haar ex gaat ze noodgedwongen weer bij haar moeder wonen. Op weg naar het stadje dat ze zeven jaar geleden ontvluchtte slaat het noodlot toe en belandt ze met haar auto langs de kant van de weg. Gelukkig is daar de knappe Aran die haar een lift geeft.
Ik lees normaal altijd de thrillers, maar sinds kort heb ik een uitstapje gemaakt naar de feelgood zus, van De Crimecompagnie naar De Verhalenfabriek. Weer zo’n leuke naam van de uitgever.
Rond deze tijd is het heerlijk lezen, met koffie en pepernoten onder een dekentje. Het boek leest als een fijne kerstfilm. Het is voorspelbaar, maar toch heerlijk lezen. Een lekker cadeautje voor jezelf, of anderen voor niet te veel geld.
Grappig genoeg was ik al even aan het lezen, toen ik gulden las…
Ik dacht huh.. gulden? Foutje van de auteur, nee, ik heb er gewoon straal overheen gelezen dat het verhaal zich afspeelt in 1997. Voor de vintage girls erg leuk, want er komen allemaal nostalgische herinneringen naar boven van cassettebandjes, walkmans en een tijd zonder mobieltjes. (Dat had toch ook echt wel charme…)
Ik ga niet te veel verklappen, maar de beeldende schrijfstijl van Jonne ten Duis neemt je echt helemaal mee in de winterse sferen van het dorpje Willingsveen. De setting van de bibliotheek maakt het verhaal nog leuker.
Behalve de opbouw en decor van het verhaal, krijg je echt een inkijkje in de hoofdpersonage, Kira. Wat best knap is in een relatief kortverhaal. Het maakt tegelijkertijd nieuwsgierig naar andere boeken van deze auteur en of dit misschien een bibliotheek-serie wordt?
En ook van de andere bewoners uit haar geboorteplaats krijg je in dit winterse verhaal een warm hart. Doe mij ook zo’n bibliothecaresse Riet, die Kira goed en wijs advies geeft en tegelijkertijd een pittige ondernemende dame is.
Het warme thuisgevoel staat alleen haar andere plannen in de weg. Zal er nog iets terecht komen van haar dromen?
1
Reageer op deze recensie
