Gewoon met de stroom meegaan!

Het is het eerste deel uit de serie Puffin Island.
Een mooie kaft, je hebt gelijk zin om die kant op te gaan, Puffin Island bestaat ook echt, het is een klein, onbewoond eiland aan de oostkant van Anglesey, vlakbij Penmon Point in Noord-Wales. Het ligt aan de ingang van de Menai Strait.
Een half jaar geleden is dierarts assistente Verity er achter gekomen dat haar vriend Richard, met wie ze 10 jaar samen was, vreemd ging en nu woont hij met zijn nieuwe vriendin aan de overkant in haar straat.
Ze gooit haar leven om, zegt haar baan op en is van plan om met haar camper “Hetty” (vernoemd naar haar oma Henrietta, die 12 jaar geleden was overleden) op de ferry naar Amsterdam te stappen om met haar middelbare school vriendin Ava, 6 maanden te gaan reizen.
Ze maakt haar eigen huis klaar voor de huurders en dan vindt ze een oude ansichtkaart van Puffin Island in de brievenbus die gericht was aan haar oma. Het huis van oma was nagelaten aan Alison, de moeder van Verity. Verity had het zeven jaar geleden van haar gekocht toen Alison was verhuisd naar Zuid-Frankrijk.
Als ze naar de kust rijdt om de ferry te pakken is er ook een mogelijkheid om de ferry naar Puffin Island te nemen, ze ontmoet al gelijk een leuke en knappe jongen op de ferry, Sam. Ze leert al snel verschillende eilandbewoners kennen. De gemeenschap is hecht, iedereen kent elkaar, jong en oud. En het laatste nieuws of een geheim is al snel bekend bij de hele gemeenschap.
De schrijfster omschrijft ook goed de omgeving en de natuur van Puffin Island; kleine oude huisjes, mooie baaitjes en ruig weer met veel wind.
Verity lukt het vooral door haar eigen verhaal te delen en goed naar personen te luisteren zodat oude vetes bijgelegd kunnen worden. Binnen een hechte gemeenschap is dit vaak ook de beste oplossing!
Kortom een heerlijke feelgood en ik ben benieuwd wanneer het volgende delen van deze serie in het Nederlands uitkomen; De vuurtoren van Puffin Island, De verhalenwinkel van Puffin Island en Het kustcafe van Puffin Island.