Lezersrecensie
Heerlijke Feelgood
Wat een heerlijk boek om te lezen. Je wordt het verhaal ingezogen en je kan niets anders dan doorlezen totdat hij uit is. Nicola May heeft een fijne schrijfstijl dat lekker vlot leest, en hij is ook met humor geschreven.
Rosa erft een winkeltje in Cockleberry Bay. Van wie zijn deze erft en hoe zijn het zal aantreffen is niet bekend. Ze lijkt in Londen wat afhankelijk te zijn van haar vriend Josh met wie zij een appartement deelt. Ze besluit haar roerige leven in Londen achter te laten en gaat het avontuur aan samen met haar hondje Hot.
Je wordt meegenomen naar Cockleberry Bay en zijn vriendelijke dorpsbewoners. De omgeving wordt door de schrijfster erg levendig en mooi beschreven. Je hebt het gevoel alsof je er zelf rondwandelt en anders krijg je zin om het eens in het echt te gaan bezoeken.
De personages zijn goed uitgewerkt en hebben diepgang. Je hebt het gevoel dat je Rosa, Josh en de dorpsbewoners van Cockleberry bay echt leert kennen. Je wordt meegenomen in hun strubbelingen en problemen. Maar ziet ook de mooie momenten zoals het ontstaan van nieuwe vriendschappen.
De dorpsbewoners lijken op het eerste oog erg vriendelijk en behulpzaam. Het lijkt Rosa dan ook allemaal voor de wind te gaan, maar is dat wel zo?
De erfenis van Rosa zorgt voor de lezer voor vele vragen die gedurende het boek enerzijds worden beantwoord, maar aan de andere kant ook weer vragen oproepen.
Het einde van het boek had ik zo niet verwacht, waarschijnlijk pas in een van de latere delen. Ik ben wel nieuwsgierig naar de andere twee delen, ga die ook zeker lezen.
Rosa erft een winkeltje in Cockleberry Bay. Van wie zijn deze erft en hoe zijn het zal aantreffen is niet bekend. Ze lijkt in Londen wat afhankelijk te zijn van haar vriend Josh met wie zij een appartement deelt. Ze besluit haar roerige leven in Londen achter te laten en gaat het avontuur aan samen met haar hondje Hot.
Je wordt meegenomen naar Cockleberry Bay en zijn vriendelijke dorpsbewoners. De omgeving wordt door de schrijfster erg levendig en mooi beschreven. Je hebt het gevoel alsof je er zelf rondwandelt en anders krijg je zin om het eens in het echt te gaan bezoeken.
De personages zijn goed uitgewerkt en hebben diepgang. Je hebt het gevoel dat je Rosa, Josh en de dorpsbewoners van Cockleberry bay echt leert kennen. Je wordt meegenomen in hun strubbelingen en problemen. Maar ziet ook de mooie momenten zoals het ontstaan van nieuwe vriendschappen.
De dorpsbewoners lijken op het eerste oog erg vriendelijk en behulpzaam. Het lijkt Rosa dan ook allemaal voor de wind te gaan, maar is dat wel zo?
De erfenis van Rosa zorgt voor de lezer voor vele vragen die gedurende het boek enerzijds worden beantwoord, maar aan de andere kant ook weer vragen oproepen.
Het einde van het boek had ik zo niet verwacht, waarschijnlijk pas in een van de latere delen. Ik ben wel nieuwsgierig naar de andere twee delen, ga die ook zeker lezen.
1
Reageer op deze recensie