Dystopia in Friesland

Dit boek kreeg ik in mijn handen gedrukt bij een boekenbeurs, ik het boek nog nooit eerder gezien maar de tekst op de achterkant van het boek maakte me erg nieuwsgierig.

Het verhaal begint METEEN. Je krijgt geen intro of iets dergelijks, je wordt meteen het verhaal ingesleurd, dit vond ik een pluspunt het is namelijk meteen spannend. De schrijfstijl van Margaretha is erg fijn, het leest als een speer. Het verhaal daarentegen vond ik niet echt geloofwaardig (natuurlijk is het een non-fictie boek maar ik bedoel, een fantasy wereld in Friesland klinkt eerder lachwekkend, al is het wel leuk bedacht) maar hierdoor kon ik me moeilijk verdiepen in het verhaal. Ook vond ik het hoofdpersonage Daniël (beide Daniëls trouwens, ook die ene in de rolstoel) een vreselijke eikel. Het einde vond ik dan wel weer erg verassend en een beetje ingewikkeld.

Het rare is dat dit verhaal ongeloofwaardig klinkt maar toch wil je door blijven lezen.