Review: HEX

“Sorry daarvoor… ik liet me een beetje gaan.” Zo begint Thomas zijn nawoord na een 351 pagina dik avontuur met een spetterend en ongelofelijk einde. What did I just read? What did just happen? Did he really wrote that? Laat ik mij nader verklaren.

HEX speelt zich af in het dorpje Beek. Wat omwonende van Beek alleen niet weten is dat het dorp geterroriseerd wordt door de Wylerheks. Ze verschijnt zomaar uit het niets in de woonkamers van de inwoners en blijft daar een tijd staan, alsof ze je aanstaart. Alleen is dat onmogelijk want haar ogen, en tevens haar mond, zijn dichtgenaaid. Het dorp doet zijn best om de heks geheim te houden van de buitenwereld, maar de jongeren van Beek hebben er genoeg van om af te worden gesloten. Ze besluiten filmpjes van de heks op internet te zetten. Dit heeft echter grote gevolgen, niet alleen voor de jongeren, maar voor het hele dorp.

Ik moest erg wennen in het begin aan Thomas’ schrijfstijl. Het is heel gedetailleerd, hij schetst als het ware de situatie in je hoofd, precies zoals hij hem voor zich ziet. Aan de ene kant weet je exact wat hij bedoeld, aan de andere kant heeft jouw eigen fantasie weinig inbreng. Daar moest ik aan wennen. Ook komt er veel informatie op je af, bijvoorbeeld over de geschiedenis van het dorp en de heks. Dit werd (vooral in het begin) een beetje langdradig waardoor ik er maar moeilijk in kon komen.

De actie komt echt pas na ongeveer 100 pagina’s. Maar toen dat kwam, was ik niet meer te stoppen. Ik las tijdens het koken, tijdens het aankleden ‘s ochtends en tijdens het traplopen (no worries, ik ben nog heel). Het verhaal was fascinerend, het zat goed in elkaar en was super spannend. Het einde was (letterlijk) spetterend. Ik hou erg van horror. Horror is zelfs mijn favoriete filmgenre. Met boeken heb ik dat wat minder, het moet écht heel eng en goed geschreven zijn om mij bang te maken. Thomas heeft erg zijn best gedaan en het is hem goed gelukt! De lugubere scènes die, zoals alles in dit boek, tot op de puntjes beschreven zijn hebben mij flink op de kast gejaagd.

Een negatief punt vond ik de verandering van het gedrag van een van de hoofdpersonen. Het ene moment is hij super beschermend en het andere moment is hij een zelfingenomen sukkel. Ik wil niet spoileren dus zeg ik maar dat ik zijn gedachtes aan het eind van het verhaal niet begrijp en ik daar erg pissig om werd. Sorry daarvoor… ik liet me een beetje gaan.