Een veelkleurige roman

Dankzij uitgeverij de Harmonie mocht ik een exemplaar van de eerste roman van Han van Wieringen, Niet zonder mijn broer, ontvangen. Han van Wieringen schrijft ook poëzie en toneelstukken. Dat zie je wel terug in de dialogen die plaatsvinden in dit boek, maar ook de titels van de hoofdstukken hebben iets poëtisch.
De hoofdpersoon is Luck Omnibus, journalist die druk bezig is met een beschouwing van het boek Het begin van alles. Luck wordt gefascineerd door een vindplaats in Canada met 6000 jaar oude resten van mensen met syndroom van Down. Hij regelt daarvoor een reis met een bont gezelschap om deze opgraving te bezoeken: Zijn broer Job Omnibus (die zelf ook syndroom van Down heeft), zijn sekswerker Gloria, haar vriendin Bunny en hun hondje Rainbow.
Luck heeft een erg sterke band met zijn broer Job, mede doordat hun ouders in een auto-ongeluk zijn overleden toen ze nog tieners waren. Van Wieringen laat allerlei verschillende karakter eigenschappen zien van iemand met syndroom van down, zoals het vele vragen stellen, wat meestal resulteert in grappige maar ook mooie liefdevolle dialogen.
In deze roman is Luck ook nog erg zoekende naar zichzelf, mogelijk ook doordat hij zelf een transitie heeft ondergaan (of nog aan het ondergaan is) van Luca naar Luck. Een van zijn eerdere liefdes heeft dit ook een keer letterlijk tegen hem gezegd met: ‘Wat jij mist ben jezelf’ waarin Luck hem gelijk geeft. Dit geeft het gehele verhaal een interessant perspectief.
Aan het eind van het boek vindt er ook nog wat spanning plaats, omdat Job verdwijnt op de plek van de opgravingen in Canada. Dat maakt deze roman erg veelzijdig, waardoor ik dit met veel plezier maar ook verwondering heb gelezen!