Lezersrecensie
Spannende strijd waarin het eindspel zorgt voor enige vertwijfeling
Het is 1961 als de Russische Joelia en de Britse Michael elkaar ontmoeten tijdens een schaaktoernooi. Hun levens zijn gescheiden door het IJzeren gordijn en dan ook totaal verschillend. Maar naast hun schaakpassie, hebben ze nog een ander ding gemeen. Ze worden pionnen in een groter schaakspel tussen het Westen en het Oosten. Een spel dat haar oorsprong vindt in de Tweede Wereldoorlog, waar de andere belangrijke hoofdpersonen Vasili en Greta ook een belangrijk aandeel hebben gehad. Greta als verzetsstrijder en Vasili als spion. Ze hebben nog een rekening te vereffenen. Zal het ze lukken om als laatste op het schaakbord overeind te blijven?
De Partizaan is een thriller waarin de Koude Oorlog en de spanningen tussen het Westen en het Oosten een belangrijk ingrediënt vormen. Hij geeft echter weinig prijs over de historische context en maakt gebruik van verschillende begrippen en afkortingen die je, als je niet met de historie bekend bent, soms wat lastig kan ontleden. Omdat ik zelf vrij veel over deze periode lees en ook heb verdiept in de Sovjet Unie, had ik hier zelf geen moeite mee.
Worral maakt gebruik van twee technieken om de nieuwsgierigheid van de lezer te wekken. Ten eerste kiest hij ervoor om het verhaal vanuit verschillende personages te vertellen. Je leest niet alleen over Joelia, Michael, Vasili en Greta maar ook hun geliefden, familie en vrienden komen er in voor. Ten tweede maakt hij gebruik van sprongen in de tijd waarbij hij het verhaal niet altijd vanuit een chronologische volgorde vertelt. Zo begint het verhaal in 2004 in Litouwen maar spring je erna terug in de tijd naar het jaar 1961 in Londen. Ook de jaren ’40 worden regelmatig belicht. Toch worden al vrij snel de onderlinge verbanden tussen de personages en het heden en verleden duidelijk. Al kan ik me voorstellen dat de vele wisselingen in tijd en perspectief het verhaal soms wat lastig te volgen maakt. De schrijfstijl vond ik vrij vlot geschreven. Het eindspel zorgde er echter voor dat ik vertwijfelend achterbleef omdat ik de strategie van het spel niet helemaal heb kunnen doorgronden.
De Partizaan is een thriller waarin de Koude Oorlog en de spanningen tussen het Westen en het Oosten een belangrijk ingrediënt vormen. Hij geeft echter weinig prijs over de historische context en maakt gebruik van verschillende begrippen en afkortingen die je, als je niet met de historie bekend bent, soms wat lastig kan ontleden. Omdat ik zelf vrij veel over deze periode lees en ook heb verdiept in de Sovjet Unie, had ik hier zelf geen moeite mee.
Worral maakt gebruik van twee technieken om de nieuwsgierigheid van de lezer te wekken. Ten eerste kiest hij ervoor om het verhaal vanuit verschillende personages te vertellen. Je leest niet alleen over Joelia, Michael, Vasili en Greta maar ook hun geliefden, familie en vrienden komen er in voor. Ten tweede maakt hij gebruik van sprongen in de tijd waarbij hij het verhaal niet altijd vanuit een chronologische volgorde vertelt. Zo begint het verhaal in 2004 in Litouwen maar spring je erna terug in de tijd naar het jaar 1961 in Londen. Ook de jaren ’40 worden regelmatig belicht. Toch worden al vrij snel de onderlinge verbanden tussen de personages en het heden en verleden duidelijk. Al kan ik me voorstellen dat de vele wisselingen in tijd en perspectief het verhaal soms wat lastig te volgen maakt. De schrijfstijl vond ik vrij vlot geschreven. Het eindspel zorgde er echter voor dat ik vertwijfelend achterbleef omdat ik de strategie van het spel niet helemaal heb kunnen doorgronden.
1
Reageer op deze recensie
