Lezersrecensie
Eerlijkheid duurt het langst
Een weg terug is geschreven door Ina van der Beek. De titel van het boek is goed gekozen.
Femke leert tijdens een tussenjaar waarin ze samen met haar vriendin Emma al backpackend door Australië reist een jongen kennen waar ze verliefd op wordt. Samen krijgen ze een dochter maar hij verdwijnt al snel uit beeld.
Femke en haar tweejarige dochter worden liefdevol opgevangen door haar ouders en zussen maar ze komt erachter dat ze toch wel graag weer iemand zou willen leren kennen.
Steeds als ze eerlijk is over haar situatie dan worden de relaties verbroken en dat zorgt ervoor dat ze op een gegeven moment, wanneer ze Jurre leert kennen, besluit te zwijgen.
Voor hem staat eerlijkheid hoog in het vaandel en zeker door zijn ervaringen uit een eerdere relatie. Het niet eerlijk zijn over het bestaan van haar dochter vergeeft hij haar maar wat hij niet weet is dat dingen verzwijgen een soort tweede natuur voor Femke is geworden.
Je leest over de relatie van Femke en Jurre, hun dagelijks leven, de uitdagingen waar zij tegenaan lopen omdat ze een samengesteld gezin zijn, de sleur die het gezinsleven soms met zich meebrengt en het verschil in opvoeding tussen de verschillende kinderen. Ook tijdens het huwelijk is Femke niet altijd eerlijk en dat komt haar duur te staan.
Het einde van het boek leek me wat ongeloofwaardig maar het is wel wat je van het verhaal hoopt. Dit boek laat zich omschrijven als een roman terwijl ik eigenlijk gek ben op thrillers maar toch vond ik het verhaal niet verkeerd. Ik vind wel dat het boek beter bij een jongere doelgroep past.
Femke leert tijdens een tussenjaar waarin ze samen met haar vriendin Emma al backpackend door Australië reist een jongen kennen waar ze verliefd op wordt. Samen krijgen ze een dochter maar hij verdwijnt al snel uit beeld.
Femke en haar tweejarige dochter worden liefdevol opgevangen door haar ouders en zussen maar ze komt erachter dat ze toch wel graag weer iemand zou willen leren kennen.
Steeds als ze eerlijk is over haar situatie dan worden de relaties verbroken en dat zorgt ervoor dat ze op een gegeven moment, wanneer ze Jurre leert kennen, besluit te zwijgen.
Voor hem staat eerlijkheid hoog in het vaandel en zeker door zijn ervaringen uit een eerdere relatie. Het niet eerlijk zijn over het bestaan van haar dochter vergeeft hij haar maar wat hij niet weet is dat dingen verzwijgen een soort tweede natuur voor Femke is geworden.
Je leest over de relatie van Femke en Jurre, hun dagelijks leven, de uitdagingen waar zij tegenaan lopen omdat ze een samengesteld gezin zijn, de sleur die het gezinsleven soms met zich meebrengt en het verschil in opvoeding tussen de verschillende kinderen. Ook tijdens het huwelijk is Femke niet altijd eerlijk en dat komt haar duur te staan.
Het einde van het boek leek me wat ongeloofwaardig maar het is wel wat je van het verhaal hoopt. Dit boek laat zich omschrijven als een roman terwijl ik eigenlijk gek ben op thrillers maar toch vond ik het verhaal niet verkeerd. Ik vind wel dat het boek beter bij een jongere doelgroep past.
1
Reageer op deze recensie