Achter gesloten deuren ...

Het tweede deel van "De Hulp" is verrassend genoeg een op zichzelf staand verhaal geworden. Toch is het wel verstandig om de boeken in de juiste volgorde te lezen omdat je op die manier de personen en hun karakters goed leert kennen.

Ik vond het tweede boek ook weer goed in elkaar zitten maar ik vond wel dat de relatie van Millie en Brock dusdanig werd uitgediept dat ik er op een gegeven moment een beetje genoeg van had. Hij wilde samenwonen, zij niet.

Wat ik het meest spannende aan dit verhaal heb gevonden is waarom Millie de logeerkamer van haar nieuwe schoonmaakadres niet mag betreden en wat er zich daar afspeelt. Ze is aangenomen bij de familie Garrick maar Wendy de vrouw van Douglas blijkt ziek te zijn en haar rust nodig te hebben.

Dat niets is wat het lijkt blijkt ook weer uit dit boek maar dit deel heeft me wel wat minder geraakt dan deel 1 en 3. Toen kon ik echt niet stoppen met lezen.

Toch doet dit voor mij niets af aan het feit dat ik Freida McFadden een fantastische schrijfster vindt en nog veel boeken van haar hoop te mogen lezen!