Boeit van begin tot eind

Brahim en Rana, de ouders van Samir, zijn in 1983 vanuit Libanon naar Duitsland gevlucht.
Samir en zijn zus worden kort daarna geboren en als de familie in 1992 naar een nieuwe woning verhuist, lijkt dit een mooi begin van een zekere toekomst in Duitsland.
Samir vereert zijn vader en is dol op de prachtige verhalen die hij hem vertelt over Libanon.
Doch al snel verandert de situatie. Vader Brahim krijgt geheimzinnige telefoontjes en een foto tijdens een dia-avond zorgt voor ruzie tussen Brahim en zijn vrouw Rana. Kort daarna verdwijnt Brahim van de een op de andere dag. Waarom en voor wie heeft hij zijn familie verlaten? Niemand weet het.
Samir heeft hiermee de grootste problemen. Op school is hij een buitenbeentje en later heeft hij moeite met het aangaan van relaties, bang om weer verlaten te worden. Ook de relatie met zijn moeder komt onder druk te staan omdat zij na verloop van tijd wel weer probeert haar eigen leven op te pakken, een leven zonder haar man Brahim.
Samir ontwikkelt een obsessie voor alles wat met Libanon te maken heeft, en dat beheerst zijn hele leven. Als zijn jeugdvriendin Yasmin weer in zijn leven komt dwingt zij hem er toe naar Libanon te gaan om zijn vader te gaan zoeken. In Libanon wordt zijn familiegeschiedenis hem langzaam duidelijk en ontdekt hij ook hoe en waarom zijn vader weg is gegaan. Door het verleden te begrijpen en een plaats te geven kan Samir ook weer verder met zijn eigen leven, samen met Yasmin.
De Zoon van de Verhalenverteller is een pakkende familiegeschiedenis die van begin tot eind boeit. Het leert je meer over Libanon en zijn roerige geschiedenis en snijdt tevens problemen aan die ook nu nog actueel zijn, zoals de vluchtelingencrisis en integratieproblemen, vooral ook van de tweede generatie vluchtelingen. Ook de hoofdstukken waarin wat dieper ingegaan wordt op de geschiedenis en politiek van Libanon vervelen geen moment.
Dit boek is wat mij betreft dus een absolute aanrader en verdient van mij 5 sterren!