Ik blijf gewoon Anouk

Anouk Arkesteijn schrijft haar verhaal in ‘Ik blijf gewoon Anouk’.
De jonge Westlandse vrouw heeft flinke tegenslagen gekend. Haar standvastigheid heeft er voor gezorgd dat ze er tijdig achter kwam dat ze kanker had. Anouk beschrijft haar gedachten en gevoelens tijdens haar gevecht tegen kanker, maar ook haar omgeving en de mensen in haar leven worden herkenbaar en levensecht omschreven. Je leeft echt mee met Anouk haar proces.
De tweede klap: de depressie van haar vader en zijn uiteindelijke dood. Respectvol wordt er beschreven dat er nog zoveel onduidelijk is over depressie. Ook tijdens deze gebeurtenis houdt Anouk zich zo goed staande. Haar realistische kijk op het leven en haar eigen ziekteproces zullen daar zeker aan hebben bijgedragen. Dat neemt echter niet weg dat het verschrikkelijk is en tijdens het lezen breekt je hart voor haar. De warme band met haar moeder en broertje is prachtig en komt gedurende het boek vaker naar voren. De mensen om je heen kunnen je duidelijk veel kracht geven.

Om zo’n boek te lezen, van iemand die je hebt mogen ontmoeten/leren kennen voordat dit alles plaatsvond is bijzonder. Anouk is een powervrouw. Haar mindset is zo positief en dat bewonder ik. Ze heeft met dit vlot geschreven boek, uitzonderlijke gebeurtenissen omgetoverd tot een inspirerend verhaal.