Lezersrecensie
Moord als kunst
http://looneybooks79.blog/2025/08/25/robert-hunter-9-gallery-of-the-dead/
Hunter en Garcia worden gebeld als er een nieuwe gruwelijke moord wordt gepleegd. Op de plaats delict treffen ze een vrouw aan die niet alleen haar handen en voeten werden afgesneden, ze werd ook gevild en de kamer waarin ze wordt aangetroffen werd met haar bloed 'geverfd' door de moordenaar. Beide detectives snappen niks van wat de moordenaar hiermee wil bewijzen. Als ook een tekst in het Latijns wordt teruggevonden, ingekerfd op de rug van het slachtoffer, lijkt het nog bizarder te worden.
Deze moord blijkt bellen te laten rinkelen bij de FBI en Adrian Kennedy en twee van zijn agenten, Fischer en Williams, verplaatsen zich naar Los Angeles waar ze de zaak over willen nemen. Maar Hunter, Garcia en hun bazin Blake laten dat zomaar niet toe. Deze zaak is van hen en zal van hen blijven dus stelt Kennedy een samenwerking voor tussen de UltraViolent Crime Unit en de FBI's BAU. Na wat getrek en geduw en heel wat over en weer geroep tussen de agenten moeten ze wel toegeven en samenwerken.
Samen ontdekken ze dat heel wat van de moorden verschillen vertonen die nooit zouden duiden op eenzelfde moordenaar maar het zijn de details die net wel overeenkomen die hen doet vermoeden dat deze moordenaar zijn slachtoffers als een soort kunstvorm achterlaat en zijn moorden als kunst ziet. Het zoeken naar deze moordenaar ontaardt in een gruwelijk kat-en-muisspel en als één van de FBI-agenten de moordenaar provoceert, brengt dit heel wat mensenlevens op het spel, waaronder ook die van de detectives en de agenten zelf, met de nodige gevolgen natuurlijk.
Carter slaagt erin om me, voor het eerst, één van de 'goeie' uit zijn boek te laten haten. Al van het begin dat dit personage ten tonele verschijnt had ik een grote afkeer door het gedrag van dit personage. Ook Garcia zelf verwoordt in zijn eigen woorden mijn gedachten en voelt hetzelfde.
'Het Meesterwerk' is alvast één van de betere boeken uit deze al heel goeie reeks en voor de mensen die graag hebben dat een boek op een cliffhanger eindigt... die zullen hier zeker niet op hun honger zitten want voor het eerst zal Chris Carter een sequel schrijven op één van de boeken uit deze reeks rond Robert Hunter. Maar daar zullen de Belgen en Nederlanders nog ietsje langer moeten op wachten...
Hunter en Garcia worden gebeld als er een nieuwe gruwelijke moord wordt gepleegd. Op de plaats delict treffen ze een vrouw aan die niet alleen haar handen en voeten werden afgesneden, ze werd ook gevild en de kamer waarin ze wordt aangetroffen werd met haar bloed 'geverfd' door de moordenaar. Beide detectives snappen niks van wat de moordenaar hiermee wil bewijzen. Als ook een tekst in het Latijns wordt teruggevonden, ingekerfd op de rug van het slachtoffer, lijkt het nog bizarder te worden.
Deze moord blijkt bellen te laten rinkelen bij de FBI en Adrian Kennedy en twee van zijn agenten, Fischer en Williams, verplaatsen zich naar Los Angeles waar ze de zaak over willen nemen. Maar Hunter, Garcia en hun bazin Blake laten dat zomaar niet toe. Deze zaak is van hen en zal van hen blijven dus stelt Kennedy een samenwerking voor tussen de UltraViolent Crime Unit en de FBI's BAU. Na wat getrek en geduw en heel wat over en weer geroep tussen de agenten moeten ze wel toegeven en samenwerken.
Samen ontdekken ze dat heel wat van de moorden verschillen vertonen die nooit zouden duiden op eenzelfde moordenaar maar het zijn de details die net wel overeenkomen die hen doet vermoeden dat deze moordenaar zijn slachtoffers als een soort kunstvorm achterlaat en zijn moorden als kunst ziet. Het zoeken naar deze moordenaar ontaardt in een gruwelijk kat-en-muisspel en als één van de FBI-agenten de moordenaar provoceert, brengt dit heel wat mensenlevens op het spel, waaronder ook die van de detectives en de agenten zelf, met de nodige gevolgen natuurlijk.
Carter slaagt erin om me, voor het eerst, één van de 'goeie' uit zijn boek te laten haten. Al van het begin dat dit personage ten tonele verschijnt had ik een grote afkeer door het gedrag van dit personage. Ook Garcia zelf verwoordt in zijn eigen woorden mijn gedachten en voelt hetzelfde.
'Het Meesterwerk' is alvast één van de betere boeken uit deze al heel goeie reeks en voor de mensen die graag hebben dat een boek op een cliffhanger eindigt... die zullen hier zeker niet op hun honger zitten want voor het eerst zal Chris Carter een sequel schrijven op één van de boeken uit deze reeks rond Robert Hunter. Maar daar zullen de Belgen en Nederlanders nog ietsje langer moeten op wachten...
1
Reageer op deze recensie
