Agenda’s

In het eerst verschenen boekje uit de Maanden-cyclus van Das Mag mocht Annelies Verbeke de spits afbijten. Zij kreeg of koos de maand september en zocht een manier om haar beeld over deze maand te verwoorden. Een maand die laveert tussen twee seizoenen, die ook 'stresstember' wordt genoemd door deze auteur. September, de maand die (in België) het begin van een nieuw schooljaar aankondigt, de maand waarin ooit de wereld op zijn kop stond door een vreselijke aanslag, de maand waarbij de eerste bladeren van de bomen vallen...

Annelies Verbeke tracht vijftien jaren aan septembermaanden te hervatten, en daarmee ook een levensverhaal, aan de hand van zakagenda's die ze bewaarde. Daarin wordt haar leven aan de hand van literatuur, kunst, film en muziek bij elkaar gehouden. Maar ook haar eigen relaties, vriendschappen, boeken en reizen worden door deze agenda's weergegeven en doet haar mijmeren over tijden die zijn gegaan en mensen die zijn voorbij gekomen. En symbolischer is er het nadenken over het zijn 'in je september van je leven', waarbij je die leeftijd hebt bereikt die doet nadenken over de nazomer die je leven heeft bereikt.

September is een zelfportret van de auteur maar ook een ode aan een maand die het einde van de zomer inluidt en de herfst en een nakende winter aankondigt. September is een heerlijke hommage aan de kunst, aan literatuur en aan film en muziek waarin de maand september centraal staat. Het is een lofzang voor het laatste seizoen van het jaar, voor het leven en een onvermijdelijk einde.

Zoals altijd koester ik elk woord en elke zin van Annelies Verbeke. Ook in deze novelle dat zich wringt tussen 9/11, Earth, Wind & Fire, Lars von Trier en Woody Allen, Matinée de Septembre en de septembergedichten van Helen Hunt Jackson.