Meer dan een fantasieverhaaltje alleen

“Daar was ik, een klein ding op de bodem van het gat, op mijn rug liggend in de palm van een reusachtige metalen hand.” – (Slapende Reuzen, p.9).
Daar lag Rose Franklin, één van de hoofdpersonages van Slapende Reuzen, dan te liggen aan het einde van de proloog. Dat het om buitenaards leven gaat is duidelijk, maar hoe zal de mens hiermee omgaan en wat als dit misschien wel eens een kernwapen zou kunnen zijn? Een actueel boek zo blijkt en mijnheer Neuvel springt met deze moeilijke thematiek pienter om. Toch bleef ik met enkele vragen zitten, misschien iets voor het andere boek in het tweeluik ‘Ontwaken Goden’?
Sylvain Neuvel (1973) zijn roots liggen in Canada en is eerder de man van ‘twaalf stielen, dertien ongelukken’. Uiteindelijk behaalde hij een PhD in Linguïstiek aan de Universiteit van Chicago.
Met zijn debuut ‘Slapende Reuzen’ was hij finalist in de finale bij de Goodreads Choice Awards in de categorie Beste Science Fiction 2016 en ook bij de Compton Crook Award, maar nooit werd zijn werk écht bekroond. Zijn aanleiding om dit boek te schrijven is voor mij alvast een bekroning waard. In zijn dankwoord dankt hij dan ook zijn zoontje Theodore voor zijn fantasie wat speelgoedrobots betreft.
Rose Franklin valt in het begin van het verhaal als jong meisje in een gigantisch gat op een metalen hand. Een tiental jaar later is ze natuurkundige en krijgt ze de leiding over het team dat op zoek gaat naar het geheim achter dit ‘artefact’. Maar eens de puzzelstukjes meer en meer samen beginnen te vallen, is de reus dan een middel voor eeuwige vrede of een massavernietigingswapen?
Sylvain Neuvel pent een debuut neer met als slogan ‘het doel heiligt de middelen’. Over heel de wereld worden lichaamsdelen gevonden van wat op het eerste zicht een metalen reus lijkt. Deze onderdelen worden door activatie onder de bodem onderuitgehaald en dit niet zonder gewonden. Wanneer ook de tests rond de reus mislopen, vallen er doden. Laat staan wat het uiteindelijke doel van de reus wel niet zou kunnen zijn. Het team bestaat uit helikopterpiloten Ryan Mitchell en Kara Resnik, linguïst Vincent Couture met aan de leiding Rose Franklin. Ieder op hun beurt sterke karakters.
Stukje voor stukje wordt duidelijk wat de reus is, vanwaar het komt en voor wat het dient. En dit op een indrukwekkende manier, vanaf het begin tot op het einde neemt een mysterieuze man interviews af met de teamleden, aangevuld met rapporten en audiologboeken. Op het eerste zicht schrokken deze interviews me wel af, maar ik heb er me geen enkele seconde aan geërgerd tijdens het lezen. Sommigen ervaren dit als afstandelijk en kunnen zich niet inleven in de personages, maar die mening deel ik niet. Het is namelijk meer dan enkele oppervlakkige vragen, zowel emoties als cruciale gebeurtenissen worden tot in detail beschreven. Elk op hun beurt krijgen de teamleden de kans om hun zegje te doen, al was de temperamentvolle Kara Resnik hier eerst niet zo mee gediend.

Veel indrukken en gedachten krijgen Neuvels lezers te verwerken en trop is te veel en te veel is trop maar toch was het genieten alom. Ook de spanningsopbouwen van Neuvel zijn spectaculair, elk vraaggesprek leek wel één of andere soap te zijn. Hoeveel keer zal mijn mond wel niet opengevallen zijn tijdens Neuvels bruuske plottwisten? Eigenlijk is het boek pure sciencefiction maar toch oh zo realistisch door Neuvels smakelijke schrijfstijl. Kortom: iets voor liefhebbers van sciencefiction maar toch zou het iedereen wel kunnen intrigeren.
“We zijn niet alleen.”, luidt de cover van het boek. Na zulke ietwat realistische uiteenzetting van mijnheer Neuvel over een reus van buitenaardse komaf, ben ik nog geneigd om het te geloven ook. Omvergeblazen heeft het boek me niet, maar ik heb toch alleszins een stevige duw gehad.

• Neuvel, S. (2017). Slapende reuzen. Uithoorn: Karakter Uitgevers B.V.
• Sylvain Neuvel. Geraadpleegd op 22 oktober 2017. Via: https://www.hebban.nl/auteurs/sylvain-neuvel