Een ijskoude thriller

In Sneeuwstorm van Suzanne Vermeer is de hoofdpersoon fotograaf van beroep en ik was wel een beetje jaloers op haar, dat ze mocht afreizen naar de Noordkaap om het Noorderlicht te fotograferen. Maar hoe vaker ik las over de verschrikkelijke kou daar, hoe blijer ik was dat ik onder mijn dekentje zat te lezen!

Rianne krijgt een geweldige fotografie klus die haar hopelijk, na het slagen van deze opdracht, nog meer werk zal opleveren. Dat kan ze wel gebruiken. In het kleine dorpje waar ze verblijft leert ze Aaron kennen. Hij wil haar, na een stugge eerste ontmoeting, de mooie omgeving laten zien buiten de gebaande paden voor toeristen. Dat is een prachtige kans en Rianne gaat graag met hem mee. Maar als ze halverwege de reis opgeschrikt worden door een schot en een dode man vinden krijgt het tripje een hele andere wending. En wanneer bij terugkomst in het dorpje Aaron ook nog eens van de radar verdwenen lijkt, begint er voor Rianne een zoektocht, en dit keer niet naar het Noorderlicht.

Omdat de schrijfstijl van Suzanne Vermeer zo beeldend is waande ik me even op de prachtige Noordkaap, voelde ik de kou langs mijn wangen en proefde ik al snel wat spanning tussen Aaron en Rianne. Rianne voelt als een realistisch personage. Ze probeert haar hoofd boven water te houden en werkt hard. Aaron voelt vanaf het begin af aan al spannend, je bespeurt al snel een aantal opvallend-heden en die zitten je niet lekker. Je bent op je hoede, wat is er met deze man?

Het boek heeft een prima opbouw, en halverwege het verhaal wordt het echt spannend en wil je als lezer niets anders dan ontdekken hoe het zit. En ook al had het verhaal voor mij wel een aantal toevalligheden en vond ik Rianne soms erg impulsief en ondoordacht, toch heb ik genoten van het plot.

De korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl zorgen ervoor dat je door het verhaal heen vliegt en lekker kan genieten van deze ijskoude thriller.