Wat als alles dat je weet een leugen is?

Silo heeft op mij flink indruk gemaakt. In het boek volgen we een aantal verschillende personages. De schrijver deinst er niet voor terug om geliefde personages neer te zetten waar je vervolgens op ruwe wijze afscheid van moet nemen. Het verhaal speelt zich af in een reusachtige ondergrondse Silo. Buiten is leven niet meer mogelijk, giftige dampen maken het leven boven de grond onmogelijk. De mensen in de silo zijn alles wat er nog rest. Om het voortbestaan van de mens te garanderen staat alles onder controle van de leiding van de Silo. Echt alles, je partner moet worden goedgekeurd, welke baan je krijgt, geboortebeperking, beperkte communicatie tussen de verschillende verdiepingen. Big brother is watching. Het is absoluut verboden om zelfs maar nieuwsgierig te zijn naar 'buiten'. Informatie wordt voor het publiek achtergehouden. En als je de spelregels niet volgt wordt je naar buiten gestuurd, op 'schoonmaak', een zekere manier om te sterven. Het is een duidelijk dystopisch verhaal die heel sterk is neergezet. En als je het afzet tegen wat er nu allemaal in de wereld gebeurt, voelt het allemaal helemaal niet zo heel vergezocht.

Het verhaal heeft een vrij laag tempo, er worden heel gedetailleerde beschrijvingen gegeven, ook over gedachtes en twijfels van verschillende mensen in de Silo en politieke systemen. De eerste helft is wel even doorzetten, maar hoe verder je naar het einde komt hoe duidelijker het wordt dat alle inzichten van het eerste deel van belang zijn. De tweede helft heeft veel meer spanning en houdt je op het puntje van je stoel.

Houd er rekening mee dat het verhaal wel iets doet met je idee van 'waarheid' en 'veiligheid'.

Doordat de eerste helft wel wat traag is neigde ik eerst naar 4*, maar aangezien het boek me op sommige momenten letterlijk kippenvel bezorgde, gaat ik toch voor 5*. Zou eigenlijk 4,5* moeten zijn.