De Stenen Goden van Jeroen Windmeijer

Een boek over Paaseiland, het eiland met de grote, fascinerende beelden, beelden die denk ik wel tot ieders verbeelding spreken. Wie heeft de beelden gemaakt en hoe zijn ze op hun plek gekomen? Heel benieuwd hoe de heer Windmeijer deze mysterieuze beelden in zijn verhaal gaat verwerken. Het verhaal begint met hoe een kleine moai in Middelburg is terecht gekomen, en ontmoeten we ook Monique en Anthoni. Het verhaal wordt vanuit deze twee hoofdpersonen verteld, Anthoni aan de ene kant vanaf Paaseiland, Monique die in Middelburg zit en niet te vergeten stukjes uit de museumcatalogus, van ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen. Die afwisseling maakte het heel fijn om te lezen. In eerste instantie denk je hoe gaan die verhaallijnen bij elkaar komen, maar dat doet de schrijver heel subtiel.
Quote uit boek:
"Mijn onderzoek hier gaat over de religieuze symboliek van de moai, over de verering van de voorouders.. Maar ik ben vooral ook geïnteresseerd in waarom die hele beeldencultuur plotseling ten einde kwam en plaatsmaakte voor een nieuwe cult, die van de vogelman."
Antoni die onderzoek doet naar de moais, de grote paasbeelden, hij ontdekt al snel dat niet alle eilandbewoners op één lijn zitten over de geschiedenis. Wie moet hij geloven? De Amerikaanse wetenschapper Dorothea D’Amico of een paaseilander genaamd Sergio die een relatie heeft met Marisa, de mooie dochter van de eigenaar van het hostel waar Anthoni verblijft. Op een gegeven moment heeft Anthoni meer vragen dan dat hij antwoorden heeft. Terwijl in Nederland Monique een tentoonstelling organiseert en regelt dat er een beeldhouwer van Paaseiland komt, maar dan blijkt dat hij een dubbele agenda heeft. Ook bij Monique gaan de vragen harder dan de antwoorden..
Jeroen Windmeijer heeft weer een boek afgeleverd waar religie, mythes en geschiedenis in zijn verwerkt, waarin je nu ook weer een afvraagt wat waar en niet waar is.
Quote uit boek:
"Voor haar gevoel viel ze als in slow motion omlaag, maar toch kwam ze al snel in aanraking met het ijskoude, kolkende water, dat haar onmiddellijk de adem benam. Ze verdween kopje-onder en voelde hoe ze door de krachtige stroom werd meegesleurd, alsof een gigantisch zeemonster een slok nam en haar mee naar binnen gulpte."
Boek heb ik gelezen voor Thrillers and More...