Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Roth sleurt je van gebeurtenis naar gebeurtenis

Opstand  is het vervolg op Inwijding. In het eerste boek hebben we kennis gemaakt met Tris uit de factie Zelfverloochening. In haar samenleving moet je op je zestiende kiezen bij welke factie wilt horen: Zelfverloochening, Eruditie, Vriendschap, Oprechtheid of Onverschrokkenheid. Tris maakt de moeilijke keuze om zich aan te sluiten bij de factie Onverschrokkenheid. Tijdens de proeven die ze moet doorstaan, blijkt Tris anders te zijn dan de anderen. Ze is Afwijkend. Op de dag van haar inwijding van de factie wordt de hele factie Onverschrokkenheid door Eruditie gehersenspoeld, alleen zij die Afwijkend zijn, zijn hier niet vatbaar voor. De Onverschrokken beginnen de factie Zelfverloochening uit te moorden, veel omdat ze onder invloed zijn van de simulatie, anderen omdat ze Eruditie steunen. Alleen Tris en haar vriend Tobias kunnen dit tegenhouden. Met gevaar voor eigen leven weten ze de simulatie te stoppen, waarna ze trein in vluchten.

Het boek Opstand  gaat verder waar Inwijding  eindigde. Nadat Tris en Four de simulatie stop hebben gezet, reizen zij met andere vluchtelingen af naar de factie Vriendschap. De komst van de vluchtelingen zet de mensen van Vriendschap onder druk. Vriendschap wil de vrede bewaren, koste wat het kost, maar neutraal blijven is nu moeilijker dan ooit. Ze willen hun vrienden van Zelfverloochening opvangen, maar weten dat ze hierdoor de woede van Eruditie over zichzelf afroepen. Eén ding is zeker, de vluchtelingen kunnen hier niet lang blijven. Ondertussen gaan de aanvallen van Eruditie steeds door en de aanvallen worden ook voor zij die Afwijkend zijn steeds gevaarlijker. Ook worstelt Tris nog elke dag met het feit dat ze Will dood heeft moeten schieten, toen hij onder invloed was van de eerste simulatie. Ze heeft alleen haar broer Caleb en haar vriend Tobias nog, maar is er ook maar iemand te vertrouwen in een wereld waarin kennis letterlijk macht betekent?

Opstand  is een boek waarin veel vaart zit. Zo hard als de Onverschrokkenen steeds rennen, met zo’n vaart rent de auteur door haar eigen verhaal. Er wordt geen adempauze ingelast tussen boek één en boek twee, boek twee start direct met waar we gebleven waren. Als je de boeken direct achter elkaar leest, is dit heerlijk, maar als je niet meer weet waar het over gaat, hobbel je een beetje achter de feiten aan. Hoe zat alles ook alweer en wie was wie? De auteur gaat ervan uit dat we dit nog weten en geeft geen moment uitleg. Dat geeft het boek zeker de nodige vaart, maar het maakt wel dat je zeker deel één nog eens moet lezen voor je start met boek twee.

Als je er eenmaal in zit, dan sleurt Veronica Roth je van gebeurtenis naar gebeurtenis. De wereld die zo duidelijk verdeeld was in afgegrensde facties, begint breuken te vertonen. Te midden van alle politieke spelletjes, het machtsvertoon vertoont Tris de normale tienertrekjes. Afgezien van het feit dat ze constant bezig is om iedereen te redden, is ze net als elk tienermeisje ontzettend onzeker. Ze worstelt niet alleen met alles wat er om haar heen gebeurt, maar ook met de dood van haar ouders en met haar gevoelens voor Tobias. Dat maakt het verhaal, ondanks de wat bizarre setting, toch weer herkenbaar. De koude en harde Tris maakt steeds vaker plaats voor haar kwetsbare kanten. Door het boek heen leren we haar steeds beter kennen.

Het karakter Tobias blijft daar helaas een beetje bij achter. Waar hij in boek één nog geheimen met zich meedroeg en een geschiedenis had, is hij in dit boek nauwelijks meer dan het vriendje van. Hij geeft heel veel om Tris en hij zou alles doen om haar te redden, maar dat is het wel zo ongeveer. Het mist diepgang. Daar kan het wel mee worden samengevat.

Dat het karakter van Tobias wat diepgang mist en ook nog eens zoveel lijkt op het prototypische ideale vriendje, kan de auteur wel vergeven worden, want wát een boek heeft zij geschreven. Ondanks alle ingewikkelde ontwikkelingen leest het boek als een voortrazende trein. Daarbij eindigt het boek ook nog eens met een enorme cliffhanger. Je kunt je niet anders dan een beetje overdonderd voelen. Gelukkig ligt deel drie (Samensmelting) al in de winkel. Voor je hieraan kunt beginnen, zal je deel één en twee waarschijnlijk nog eens moeten lezen, maar dat is zeker geen straf.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Manon Luinenburg